รุ่งเช้า…
หญิงสาวถูกชายหนุ่มอุ้มลงมายังด้านล่าง และวางเธอลงบนเก้าอี้โต๊ะอาหาร ก่อนที่จะมีอาหารเช้ามาเสิร์ฟเธอและเขา
“ทานข้าวนะน้ำแข็ง” มาร์คอฟพูดกับเธอในเช้าวันนี้ น่าจะเป็นประโยคที่หนึ่งร้อยได้แล้ว ตั้งแต่ที่ปลุกเธอตื่นขึ้นมา ก่อนจะจับตัวเธออาบน้ำแต่งตัวและพาเธอลงมายังด้านล่าง เธอก็ไม่ยอมปริปากพูดกับเขาเลยแม้แต่คำเดียว นั่นทำให้เขาต้องหงุดหงิดเป็นอย่างมาก แต่ก็ได้แต่เก็บความขุ่นเคืองเอาไว้ภายในใจ เพราะกลัวว่าหากทำอะไรให้เธอไม่พอใจมากกว่านี้ จะทำให้บรรยายกาศในวันนี้แย่ลงได้
เพราะวันนี้คือวันที่เขาตั้งใจจะพาเธอไปจดทะเบียนสมรสระหว่างเขากับเธอ
ตอนนี้เขารู้สึกหวงหญิงสาวเป็นอย่างมากและต้องการที่จะรวบหัวรวบหางเธอเอาไว้ไม่ให้เธอหนีจากเขาไปไหน และเขาเองก็จะเสกเด็กเข้าไปในท้องของเธอ นี่เป็นวิธีที่เขาคิดรั้งเธอไว้ให้อยู่ข้างกาย
“พนิดา!! ทานอาหารเช้าสักหน่อยเถอะนะ” เขาพูดกับหญิงสาวอีกครั้ง แต่
