ช่วงบ่ายหญิงสาวเงียบลงไปอย่างชัดเจน ในสมองของเธอกำลังครุ่นคิดอย่างหนักเกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆ มากมายในชีวิต หลังจากที่ ‘คราม’ คนที่เธอรู้จักพูดคำนั้นออกมา
“น้ำแข็งๆ”
“คะพี่ มีอะไรให้หนูช่วยหรือเปล่าคะ” เธอที่กำลังเหม่อลอยคิดถึงเรื่องราวต่างๆ ก็โดนสะกิดที่แขนเบาๆ เพื่อเรียกสติเธอกลับมา
“พี่เรียกตั้งนาน เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมดูไม่สดใสเลย” นิสาถามหญิงสาวออกมาด้วยความเป็นห่วง
“พอดีน้ำแข็งมีเรื่องให้คิดนิดหน่อยค่ะ ขอโทษนะคะ แล้วพี่นิสามีอะไรให้น้ำแข็งช่วยไหมคะ”
“วันนี้ไม่มีแล้วจ้ะ ได้เวลาเลิกงานแล้ว กลับบ้านเถอะ”
“ขอบคุณนะคะ งั้นน้ำแข็งขอตัวก่อนนะคะ”
หญิงสาวหยิบกระเป๋าออกไปโดยที่ไม่ลืมจะกล่าวลาพวกพี่ๆ ของเธอ
เธอลงมายืนรอที่หน้าบริษัท ในระหว่างที่รอมาร์คอฟมารับ ก็เลื่อนดูโซเชียลในระหว่างที่กำลังรอ
แต่จู่ๆ หัวใจของเธอก็แทบหยุดเต้นขึ้นมาทันที เมื่อในมือถือของเธอมีข่าวประกาศเต็มโซเชียลไ
