หลายนาทีต่อมา...
“ราม เดี๋ยวก่อนถึงคอนโดแวะร้านยาให้หน่อยนะ”
“แวะทำไม ไม่สบายเหรอ?” ผมได้ยินเมียบอกว่าให้แวะร้านยา เลยหันไปถามพร้อมกับยกมืออีกข้างที่ว่างจากการขับรถไปอังที่หน้าผากของเธอเพื่อเช็กอุณหภูมิร่างกายอย่างเป็นห่วง
“ตัวก็ไม่ร้อนนี่ แล้วจะหยุดร้านยาทำไม”
“ซื้อยาคุมของเก่าหมดแล้ว” ผมแอบนิ่งไปเมื่อเธอตอบแบบนั้นออกมาก่อนจะตีไฟผ่าหมากแวะร้านยาตามที่เธอบอก แต่ก่อนที่เธอจะลงจากรถผมก็ดึงแขนเธอให้หันมาทางผมก่อน
“ไม่กินไม่ได้เหรอวะ ที่ฉันเคยถามเธออะ ฉันอยากมีจริง ๆ น่ะเว้ยเจ้า”
“มันยังไม่ใช่ตอนนี้ราม” เธอหันมาตอบผมด้วยสีหน้านิ่งๆ
“ทำไมวะ กูไม่เข้าใจเราก็แต่งงานกันแล้ว ทำไมจะมีลูกไม่ได้ว่ะเจ้า”
“ฉันคิดว่าคำถามนาย นายน่าจะรู้คำตอบดีว่าเพราะอะไร”
พรึบ ปัง!
ผมนั่งนิ่งอยู่ในรถหลังจากที่จันทร์เจ้าเดินเข้าร้านยาไปแล้ว ผมนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยระหว่างที่เธอซื้อของเสร็จ...
เรื่องที่ผมถามเธ
