น้ำเสียงของปรมัตเปลี่ยนเป็นเว้าวอนและทำให้เนตราชะงักนิ่ง หัวใจของหล่อนเต้นแรง ที่ตื่นเต้นอยู่แล้วก็ยิ่งเกิดอารมณ์หวิวหวั่นมากขึ้นไปอีก จริงสินะ...หล่อนก็ไม่ได้อยู่กับเขาแบบนี้นานแล้ว ถึงอารมณ์โกรธจะยังคุกรุ่นแต่ความรู้สึกเก่า ๆ ที่มันยังผ่าวร้อนเหมือนเชื้อไฟรอการปะทุก็ยังไม่มอดดับลงเสียทีเดียว หล่อนเกือบจะเคลิ้มถ้าไม่นึกถึงเรื่องที่ทำให้ต้องหนีมาซะก่อน หญิงสาวเริ่มแสดงอาการขัดขืนอีกครั้ง
“พี่แมนปล่อยเนเถอะค่ะ ตอนนี้เราไม่ได้เป็นอะไรกันเหมือนเมื่อก่อนแล้วนะคะ”
“แต่เรายังไม่ได้หย่ากันนะ เนยังเป็นเมียพี่ถุกต้องตามกฎหมาย อย่าลืมสิ”
“เนไม่ลืมหรอกค่ะ และก็ไม่ลืมด้วยว่าพี่แมนเคยทำกับเนยังไง ทำให้เนเจ็บขนาดไหน อย่ามารื้อฟื้นอดีตอีกเลยค่ะ เนเจ็บแล้วจำ”
“นี่ไม่คิดว่าจะฟังคำอธิบายของพี่บ้างเลยเหรอ เนควรให้โอกาสพี่ได้พูดอะไรบ้าง อย่างน้อยมันอาจจะทำให้เราสองคนเข้าใจกันมากขึ้น”
“เนไม่...” หล่อนพูดไ
