“บอส...ไหนลูกค้าคนสำคัญของเราครับเนี่ย”
“อ้อ...นั่นยังไง เขานั่งรอเราอยู่แล้วพอดี”
เผชิญเป็นคนเดินนำเข้าไปยังโต๊ะอาหารด้านในสุดซึ่งก็มีใครคนหนึ่งนั่งรออยู่ก่อนแล้ว เป็นชายหนุ่มในชุดลำลอง รูปร่างสูงใหญ่บึกบึน เขานั่งหันหลังให้กระทั่งเผชิญเข้าไปและเอ่ยขึ้นว่า
“สวัสดีครับ...มารอนานหรือยังครับคุณปรมัต”
บทที่ 2
เผชิญเรียกชื่อนั้นยังไม่ทำให้เนตราฉุกใจนึกอะไร แต่พอคนถูกเรียกลุกขึ้นและหันกลับมาก็ทำเอาหญิงสาวถึงกับนิ่งอึ้ง หล่อนสตั๊นเหมือนพบเห็นสิ่งประหลาดสุดในชีวิตในขณะที่เจ้านายของหล่อนเข้าไปจับมือและกล่าวทุกทายกับลูกค้าที่หล่อนรู้ก่อนหน้าจะมาที่นี่เพียงว่าเขาเป็นคนสำคัญ
“สวัสดีครับคุณปรมัต ผมต้องขอโทษทีที่มาช้าไปนิดหน่อย พอดีช่วงนี้เริ่มมีคลื่นลมคนขับเรือเลยต้องระวังนิดน่ะครับ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับคุณเผชิญ ผมก็เพิ่งมาถึงก่อนหน้านี้ไม่ถึงสิบนาที...ยินดีมากครับที่ได้มาพูดคุยงานกับคุณเผชิญที่
