หลังจากนั้นประมาณสิบนาที เราสองคนก็กลับมาขึ้นรถแท็กซี่แล้วขับออกจากม่านรูดมาอย่างอารมณ์ดี โดยฉันนั่งเบาะข้างคนขับ เพราะอยากคุยกับเขาระหว่างที่เขาขับรถไปส่งฉันที่อพาร์ตเม้นต์ โดยเปิดเพลงคลาสสิกเบาๆคลอบรรยากาศเย็นฉ่ำไปด้วย
“คุณขับรถแท็กซี่มานานรึยังคะ”
“ไม่นานครับ สองสามปีเอง”
“ช่วยลูกค้าบ่อยมั้ยคะ”
“ช่วยอะไรครับ”
“ก็แบบฉันไง”
เขายิ้มเจ้าเล่ห์ “ไม่มีหรอกครับ คุณเป็นผู้โดยสารคนแรกที่ผมอึ๊บในรถแท็กซี่”
“ฉันควรดีใจมั้ย”
“คุณน่ารักดีนะ”
ฉันเขินนิดหน่อย “ฉันบ้ามากกว่า”
“ร้อนแรงต่างหาก...ไม่อยากบอกชื่อผมเหรอ”
“อืมม ฉันให้ทาย คุณคิดว่าฉันชื่ออะไร”
เขาเหลือบมองหน้าเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ “ที่รักมั้ง..”
“อย่ามา..”
เขาหัวเราะ เลื่อนมือซ้ายลงจับต้นขาของฉันแล้วบีบเบาๆ ทำฉันซ่านนิดๆ
“ผมคงคิดถึงคุณสุดๆเลย”
ฉันเองก็คงคิดถึงเขาเหมือนกัน โดยเฉพาะลีลาสวาทของเขาที่แสนเร้าใจ “อืออ..เพราะฉัน
