"ทำไมถึงไม่คิดจะใส่ถุง" เสียงหวานเอ่ยขึ้นมาด้วยสีหน้าติดหงุดหงิด
"ฉันจะเอาของแบบนั้นมาเก็บไว้ที่นี่ทำไม"
"ถ้าแบบนั้นคุณคอปจะมาทำแบบนี้กับฉันทำไมเล่า"
"องศา เธออ้อนฉันเอง" องศาที่ได้ยินแบบนั้นถึงได้เงียบไปสักพัก ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาต่อ
"ถึงแบบนั้นก็เถอะ คุณก็ควรบอกสิ จะมาทำตามใจทำไมล่ะ ถ้าท้องขึ้นมาจะทำยังไง"
"ครับ โอเค ผิดเอง" เพิ่งจะเข้าใจ เถียงกับเมีย เถียงให้ตายยังไงก็ไม่ชนะ...
ร่างแกร่งคิดได้แบบนั้นแล้วถึงยกตัวคนน้องอุ้มขึ้นในท่าเจ้าสาว เดินเข้าไปจัดการล้างเนื้อล้างตัวในห้องน้ำ ถึงจะพากันลงมา...
"แวะซื้อยาด้วยเลยนะ" ตั้งแต่บนห้องจนมาถึงในลิฟต์ เธอก็ยังพูดบ่นเขาไม่หยุด...
"ก็กำลังจะพาไปนี่ไงครับ"
"ทำอะไรไม่คิด" นั่น...เหลือจะเชื่อ ทั้งที่อ้อนขอให้เขาทำเองแท้ๆ อยากจะถ่ายวิดีโอไว้ให้ดูว่าตาแป๋วที่พูดเสียงสองเสียงสามใส่เขาตอนนั้นมันน่าโดนขนาดไหน ใครมันจะไปห้ามใจอยู่...
ทันทีที่ลิฟต์ล
