หนึ่งเดือนผ่านไป..
‘เลื่อนประชุมไปก่อน ช่วงเช้ากูมีพาองศาไปธุระ’ เสียงเข้มเอ่ยพูดกับปลายสายในโทรศัพท์ พลางเดินเข้ามาภายในห้องนอนเพื่อจะปลุกคนน้องที่นอนหลับอยู่บนเตียง...
"คนสวย จะสายแล้วค่ะ" เสียงแหบพร่าเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน..มือหนาลูบไปที่ศีรษะสวยเบาๆ ไม่นานองศาก็ลืมตาตื่นขึ้นมา
วันนี้องศามีไปรับเอกสารจบการศึกษาที่มหาลัย เธอไม่ได้เข้าร่วมงานรับใบจบของมหาลัย ทำเพียงแค่ไปรับเอกสารและกลับบ้าน แม้คอปเตอร์เองจะถามย้ำไปหลายครั้งแล้วเพราะอาจารย์ที่มหาลัยพยายามติดต่อมาหาเขา เพื่อนทั้งคลาสเข้าร่วมพิธีทั้งหมด มีเพียงเด็กน้อยของเขาที่ปฏิเสธเสียงแข็ง
เหตุผลที่องศาบอกมีเพียงแค่สั้นๆ เข้าร่วมไปก็ไม่ได้มีใครมายินดีด้วย แม้จะมีคนแก่แบบเขานั่งอยู่ตรงหน้าและเขาก็รู้ว่าองศาจะต้องรู้อยู่แล้วว่าถ้าองศาเข้าร่วม ยังไงก็มีเขาที่จะไปร่วมยินดีกับน้องแน่นอน... แต่ที่องศาหมายถึงก็อาจจะเป็นคนในครอบครัว ที่ไม่ใช
