ตอนที่ 10 องศาเป็นเมีย เป็นว่าที่สะใภ้ใหญ่ของตระกูล
991 คำ
"ฉันไปรอที่รถได้ไหม ไว้คุณคอปคุยงานเสร็จ โทรมานะคะ เดี๋ยวฉันเข้ามาหา" องศาที่ดูท่าไม่ดีถึงรีบเอ่ยขึ้นมา..เพราะเธอแค่ไม่อยากให้คุณคอปเสียการเสียงานก็แค่นั้น ผู้ใหญ่เขานัดมาคุยงานกันก็ควรจะได้คุยงานสิ ไม่ใช่ต้องมาเสียเรื่องเพราะเรื่องเด็กๆ แค่นี้
"ไม่ต้อง ถ้าหนูไม่โอเคก็ไม่ต้องคุย เดี๋ยวฉันพาไปทานร้านอื่น" คอปเตอร์พูดจบก็ทำท่าทางจะหยัดตัวลุก แต่เสี่ยตรงหน้าก็รีบเอ่ยขัดขึ้นมา
"ผมขอโทษแทนเด็กผมด้วยครับคุณคอป ผมจะให้เธอกลับไป ช่วยอยู่คุยงานก่อนได้ไหมครับ ผมรับรอง ไม่เกินครึ่งชั่วโมงครับ"
"ให้เด็กของคุณขอโทษเมียผม" คอปเตอร์ไม่พูดตอบเสี่ยตรงหน้า แต่กลับหันไปเอ่ยกับคนที่มองหน้าเมียเขาด้วยสีหน้าไม่พอใจอยู่แทน
"..."
"สั่งสอนเด็กคุณหน่อยแล้วกัน ผมเสียเวลามาคุยงานด้วยเพราะคุณขอร้องแท้ๆ ถ้ามาทำตัวใส่เมียผมแบบนี้คงคุยกันยาก ถ้าอยากได้ความช่วยเหลือก็ไปหาคนอื่น ผมคงไม่เอาด้วย" ว่าจบก็รั้งตัวเมียให้หยัดตัวลุก กอดเอวพาองศาออกจากร้านอาหารไปทันที...แม้จะมีเสียงทะเลาะจากเสี่ยคนนั้นและซีลินดังตามหลังมาให้พอได้ยิน แต่คอปเตอร์ก็ยังกอดเอวพาเธอเดินออกไป ไม่ให้หันหลังไปมอง...
"เพื่อนคนนี้ที่หนูเคยบอกใช่ไหม" มาถึงบนรถก็รีบเอ่ยถามคนข้างๆ ออกไป
"ค่ะ ขอโทษที่ทำคุณเสียงานแต่ฉันไม่ได้อยากจะให้เกิดจริงๆ"
"เขาสิเสียงาน เขามาขอร้องให้ช่วยลงทุนคาสิโนเขา คาสิโนเขาขาดทุนติดต่อหลายปีจนคาสิโนจะไปต่อไม่ไหว ถ้าฉันไม่ช่วย ไม่นานก็เจ๊ง"
"..."
"อีกอย่าง เสี่ยคงวางหมากผิดไป แทนจะพาภรรยาที่มีหน้ามีตามาร่วมคุย ดันไปเอาเด็กนิสัยแบบนั้นมาให้เสียเรื่องซะได้"
"เขามีภรรยาแล้วเหรอคะ"
"ค่ะ ภรรยาอยู่ไทย บ้านฉันรู้จักอยู่"
"อือ งั้นก็ไม่ดีเลย"
"เดี๋ยวพาไปทานข้าวอีกร้าน อร่อยเหมือนกัน เวลาครอบครัวฉันมาก็จะพากันไปทานร้านนี้" คอปเตอร์พูดพลางขับรถขึ้นถนนไป...
มาถึงร้านอาหารหรูกลางเมือง คอปเตอร์เองเป็นฝ่ายเดินนำเข้าไปพร้อมกับคนน้องที่เดินตามติดมาไม่ห่าง มาจนถึงโต๊ะที่นั่งริมดาดฟ้ามองเห็นวิวรอบๆ ตึก ทันทีที่เดินมาถึงโต๊ะ สายตาคมก็หันไปเห็นผู้ชายรูปร่างคุ้นหน้าคุ้นตาที่เดินเข้ามาภายในร้านห่างจากเขาแค่ไม่กี่นาที
มือหนายกขึ้นส่งสัญญาณให้อีกคนเห็น ทำองศาที่นั่งอยู่ตรงข้ามต้องรีบหันมองตามไป...
"เฮีย มาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย" ผู้ชายในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำ กางเกงสแลคเดินเข้ามาทักทายพร้อมหญิงสาวในชุดเดรสสีแดง
ไม่ใช่ใครที่ไหน... ธีโอ ลูกชายของอาศิลาที่เป็นรุ่นน้องคนสนิทของป๊าเขา ธีโอเป็นเหมือนน้องชายต่างสายเลือดแต่ก็ผูกพันธ์กันยิ่งกว่าอะไร...เดินเข้ามาหาเขาพร้อมกับผู้หญิงที่ควงมาที่เขาเองก็ไม่คุ้นหน้าคุ้นตาเท่าไหร่นัก คงจะเป็นคู่นอนสักคนของน้องชายเขานั่นแหละ
"เฮียก็ต้องอยู่นี่อยู่แล้ว ทำงานที่นี่ เราเถอะมาได้ไง" เสียงเข้มเอ่ยถามพลางหันสายตามองหน้าธีโอและผู้หญิงข้างๆ สลับกัน... พอรู้ว่าธีโอมีสาวๆ ที่ควงเล่นอยู่บ้าง เพราะอาศิลามาเล่าให้ฟัง แต่เขาเองแค่ไม่มีโอกาสได้เจอหน้าสักครั้ง
"นี่ซิน ตามที่เฮียคิดเลย ไม่ต้องถาม" เหมือนแค่มองตาก็รู้ ธีโอถึงตอบเฮียไปแบบนั้น
"สวัสดีค่ะ" หญิงสาวข้างกายยกมือขึ้นสวัสดีทั้งคอปเตอร์และองศา องศาเองถึงรีบยกมือไหว้..แล้วยิ้มให้
"ให้ฉันกลับก่อนไหมคะ คุณจะได้ทานข้าวกับครอบครัว"
"ฉันพาหนูมา แล้วจะให้หนูกลับได้ไง ทานด้วยกันนี่แหละ" คอปเตอร์ว่าจบ ธีโอถึงเดินมานั่งลงข้างๆ เฮียใหญ่ของตัวเอง พร้อมกับสาวคนสนิทที่เลือกเดินไปนั่งลงข้างๆ องศา...
"เป็นแฟนเฮียคอปเหรอครับ" ทันทีที่นั่งลง...ธีโอก็หันสายตามามองสาวสวยที่มากับเฮีย ก่อนจะเอ่ยถามออกไปตรงๆ คำถามที่ไม่ใช่แค่กระซิบถามแต่ถามออกมาให้คอปเตอร์ได้ยินเช่นกัน...
สายตาคมของคอปเตอร์มองมาที่องศา ไม่ได้แย่งตอบอะไรออกมา เพราะเขาเองก็อยากรู้ว่าองศาจะแนะนำตัวกับครอบครัวเขายังไง
"ไม่ใช่หรอกค่ะ แค่เพื่อนค่ะ"
"ห่างกันตั้งหลายปี ฉันไม่นับเป็นเพื่อนหรอก" เมื่อได้ยินคำตอบจากองศา ร่างแกร่งก็ถอนหายใจออกมา ก่อนจะพูดขัดออกไป
"น้องสาวมั้งคะ"
"น้องสาวอะไร เธอจะบอกว่าที่เอากันทั้งคืนนั่นเป็นแค่พี่น้องกันเหรอ"
"คุณคอป" เมื่อพูดอะไรไปก็โดนพูดขัดไปหมดทุกอย่าง ใบหน้าสวยถึงหันมาเอ่ยเรียกอีกคนด้วยน้ำเสียงติดดุ...ทำทั้งโต๊ะเงียบสนิท
"อ่า งั้นเราสั่งอาหารกันเลยดีไหมครับ" ธีโอพูดขึ้นเพื่อทำลายบรรยากาศที่ดูจะเริ่มอึดอัดขึ้น...
"องศาเป็นเมียเฮีย เป็นว่าที่สะใภ้ใหญ่ของตระกูลเรา" คำตอบที่พูดแนะนำองศาให้กับน้องชายได้รู้จัก แต่สายตากลับมองหาคนตรงข้ามตัวไม่ละสายตา "หรือหนูจะปฏิเสธว่าไม่ใช่ กลับห้องไปจะได้ซ้ำอีกสักสองสามน้ำ เผื่อความจำจะดีขึ้นมา"
- ผู้เขียน
