เหลี่ยมรักมาเฟีย (คอปเตอร์)

ตอนที่ 6 นอนกับคุณคอป

องศายืนอยู่หน้าห้องพักใหญ่ สายตาคู่สวยยังจ้องหน้าจอโทรศัพท์ มองข้อความที่อีกคนส่งเข้ามาไม่ละไปไหน

องศา : คุณจะนอนกับฉันเหรอคะ

คอปเตอร์ : แล้วคิดจะรับงานอะไรล่ะ

องศา : แค่มาดื่มกับแขก คุณรอนไม่ได้บอกว่าจะให้ขึ้นเตียง คุณรอนบอกว่าถ้าไม่โอเคก็ไม่ต้องไปต่อ คุณรอนจะจัดการให้เอง

คอปเตอร์ : เหรอ นั่งดื่มเฉยๆ ในห้องเก็บเสียง ชั้นบนสุดที่มีห้องเดียวแบบนี้

องศา : ก็คุณรอนให้มาห้องนี้

คอปเตอร์ : เข้าห้องวีพีไอมันไม่ใช่แค่ดื่ม ดื่มเฉยๆ เขานั่งกันโซนปาร์ตี้ด้านล่าง ขึ้นห้องวีไอพีแบบนี้ ต่อให้ไม่เอา มันก็มีโดนตัวทั้งนั้น

องศา : อ๋อค่ะ รู้ดีกว่าฉันอีกนะคะ

องศา : เข้าไปแล้วคงไม่ไล่ไปจัดการความรู้สึกตัวเองอีกใช่ไหมคะ

คอปเตอร์ : ฉันเคยพูดแบบนั้นตอนไหน มีแต่เธอคิดไปเอง

องศา : แต่คุณก็ไม่ได้ชอบ

คอปเตอร์ : อันนี้ก็คิดไปเอง

องศา : คุณคอปจะบอกว่าคุณชอบฉันเหรอ

คอปเตอร์ : อยากรู้เข้ามาฟังเอง

คอปเตอร์ : ทำให้เหมือนเด็กบริการด้วยล่ะ ไอ้รอนคงให้คนเทรนด์มาใช่ไหม

องศา : เทรนด์อะไร

คอปเตอร์ : เข้ามานั่งตัก บดก้นใส่แล้วป้อนเหล้าให้แขกน่ะ ผับนี้เขาไม่เทรนด์เด็กใหม่เหรอ ร้องเรียนทางไหนได้บ้าง โดนไล่ออกตั้งแต่วันแรกเลยดีไหม

"เป็นบ้าหรือไง" อ่านข้อความแล้วก็ขมวดคิ้ว สบถคำหยาบออกมาด้วยความหงุดหงิด

คอปเตอร์ : ได้ยิน

องศา : ไหนว่าห้องเก็บเสียงไง

คอปเตอร์ : กันเสียงออก ไม่ได้กันเสียงเข้า เผื่อมีคนขึ้นมาตอนเราทำอะไรกันอยู่ จะได้หลบทันไง

"ทำอะไรกันงั้นเหรอ" ว่าแล้วก็รีบผลักประตูห้องเข้าไป สายตาคู่สวยสบกับตาคมที่รีบหันมามองเธอเช่นกัน... ร่างแกร่งนั่งพิงพนักโซฟา ไขว้ขาด้วยท่าทางผ่อนคลาย พลางยกยิ้มให้กับเธอ "ใครจะทำอะไรกับคุณ ก็บอกแล้วไงว่าดื่มเฉยๆ"

"พูดอะไรไม่ได้ยิน"

"บอกว่าดื่มเฉยๆ" ร่างสวยยืนอยู่ตรงหลังประตู เอ่ยพูดกับเขา ไม่ยอมเดินเข้ามาหา

"ไม่ได้ยิน" คอปเตอร์เอ่ยจบ องศาถึงถอนหายใจ ก่อนจะเดินตรงเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา...

พูดอะไรก็เชื่อไปหมด เด็กน้อยจริงๆ

"อ๊ะ" ไม่ทันจะได้พูดอะไร มือหนาก็ใช้มือคว้าร่างสวยจนองศาเซล้มลงมานั่งลงบนตักแกร่งโดยมีมือหนาโอบกอดเอวล็อคเอาไว้ ไม่ให้ลุกหนี "คุณคอป!"

"เอาใหญ่ เดี๋ยวนี้กล้าขึ้นเสียงใส่ฉันแล้วเหรอ" ประโยคที่ทำองศาได้สติขึ้นมาในทันที... คนน้องเงียบไป ไม่พูดเถียงอะไรต่อแต่ก็ใช้สายตามองค้อนใส่เขาไม่หยุด

"ปล่อยให้ฉันนั่งดีๆ ..ด้วยค่ะ"

"บอกแล้วไง ห้องนี้ต้องนั่งตัก"

"ลืมไปเลยค่ะ คุณคอปมาเที่ยวบ่อยนี่นา รู้ดีจริงๆ เลยค่ะ"

"ค่ะ รู้ดี" แม้จะรู้ว่าโดนหลอกด่าแต่ก็ยังตอบกลับไปพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะจับร่างเล็กให้หันเข้ามานั่งคร่อมตักในท่าหันหน้าเข้าหากัน..

ท่าที่ทำองศาเกร็งจนแทบไม่กล้าหายใจ มือเล็กยกขึ้นจับไปที่ไหล่แกร่งอย่างถือวิสาสะเพราะกลัวว่าจะตกลงไป

"ขอโทษค่ะ" เมื่อรู้ตัวว่าเผลอวางมือไปที่ไหล่อีกคนถึงรีบพูดขอโทษ ก่อนจะผละมือออก

"วางไว้ที่เดิม"

"..."

"พูดไม่ฟัง?" ดุเธออีกแล้ว...สุดท้ายก็ต้องจำใจยกมือขึ้นวางไว้ที่ไหล่เขาอีกครั้ง

คอปเตอร์ใช้มือกอดเอวเล็กของคนบนตักเอาไว้ พลางโน้มตัวหยิบแก้วเหล้าบนโต๊ะมาส่งให้กับองศา

"ป้อนเหล้าฉัน" มือเล็กรับแก้วในมือของคอปเตอร์มาแต่โดยดี สายตาคู่สวยมองหน้าเขาเป็นพักๆ สลับกับเบี่ยงสายตาหนีไปมองอย่างอื่นเพื่อไม่ให้ใจเต้นแรงเกินไป

ก่อนจะหันใบหน้าสวยกลับมา และยกแก้วเหล้าขึ้นป้อนให้คนที่นั่งกอดเอวเธออยู่ได้ดื่ม

"ชุดนี้เผาทิ้งดีไหม ฉันว่าที่ห้องฉันก็เอาทิ้งไปแล้วนะ" ว่าพลางก้มสายตามองชุดที่องศาใส่อยู่ ไอ้ชุดเดรสเกาะอกสีดำ โชว์เนินอก สั้นจนเห็นก้นอวบ แถมยังใส่ถุงน่องตาข่ายชวนให้คนมองอีก

มันน่าจริงๆ

"เผาเลย เดี๋ยวก็โดนเรียกค่าปรับอยู่ดี จะได้บวกไปกับค่าตัวเลย"

"ค่าตัวเท่าไหร่ล่ะ"

"คุณรอนบอกว่าให้เรียกเท่าไหร่ก็ได้ เพราะว่าคุณยอมจ่าย"

"ฉันยอมจ่ายอยู่แล้วถ้ามันคุ้มค่า"

"งั้นไม่เอาก็ได้" เพราะไอ้คำว่าคุ้มค่านั่นมันทำเธอคิดดีไม่ได้เลย...ถือว่าทำงานฟรีไปสักครั้งก็แล้วกัน ฝึกฝนตัวเองให้บริการเก่งๆ จะได้มีแขกดีลเยอะๆ ...

"ฉันให้หนูสองล้าน"

"..." องศาเบิกตามองอีกคนด้วยท่าทีตกใจ.. "ให้ทำไม สองล้าน ไม่เอา"

"รู้เหรอว่าสองล้านมันเรทราคาอะไร"

"ไม่รู้"

"ปกติถ้าดีลเด็กของผับไปเลี้ยงไว้ส่วนตัวต้องจ่ายหนึ่งล้าน ไม่รวมกับให้ค่าเลี้ยงดูส่วนตัวแต่ละเดือน"

"..." ร่างสวยบนตักตั้งใจฟังอีกคนพูดอย่างดี พร้อมสายตาที่สบกับสายตาคมอยู่แบบนั้น

"ส่วนใหญ่เขาก็จะให้ค่าเลี้ยงดูกันเดือนละแสนสองแสนแล้วแต่ว่าจะหลงเด็กกันขนาดไหน" เสียงเข้มเอ่ยพลางเลื่อนมือที่กอดเอวสวยไว้ขึ้นมาจับกรอบหน้าสวยพลางใช้นิ้วหัวแม่มือลูบไปที่พวงแก้มขาวเบาๆ "แต่กับองศา ฉันจ่ายสองล้าน ให้ค่าเลี้ยงดูองศาทุกเดือนตามที่องศาต้องการ จะเดือนละล้านหรือสิบล้าน ฉันก็ยอมจ่าย"

"ไหนบอกว่าให้ตามความหลงไง"

"ก็ฉันหลงเธอ"

"..."

"เป็นของฉันได้ไหม อยากได้เท่าไหร่บอกมาเลย ฉันยินดีจ่าย"

"เป็นของคุณคอปเหรอ"

"ครับ"

"เป็นของคุณคอปหมายถึงแบบไหน ให้ไปเป็นเด็กคุณคอปเหรอ หรือ.."

"นอนกับคุณคอปครับ" เสียงเข้มเอ่ยขัดขึ้นมาไม่รอให้องศาพูดจบ ประโยคที่ได้ยินแล้วทำองศาเงียบไป ได้ยินก็แค่เสียงใจเต้นที่ดังออกมา

ไม่ใช่แค่ขององศา...

แต่ของเขาก็เหมือนกัน

เต้นจนแทบจะทะลุออกมาแล้ว