สะใภ้
แม่ลูกอ่อน
พุทธศักราช 2562
ที่บ้านไม้สักหลังใหญ่แห่งหนึ่ง ตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางไร่อ้อยในจังหวัดสุพรรณบุรี
“นี่ไง… บ้านที่พี่เคยอยู่มาตั้งแต่ตอนเด็กๆ… เห็นแล้วเป็นไง… ผึ้งจะอยู่ได้ไหม”
‘กวินทร์’ เอ่ยถาม ‘น้ำผึ้ง’ เมียสาววัยยี่สิบต้นๆ ที่ตอนนี้เป็นแม่ลูกอ่อน กำลังอุ้มลูกชายในวัยหนึ่งขวบไว้ในอ้อมแขน หลังจากพากันเดินทางออกจากกรุงเทพฯ เมื่อตอนบ่ายด้วยรถกระบะส่วนตัวที่กวินทร์เป็นคนขับ ใช้เวลาเดินทางร่วมสามชั่วโมงก็มาถึงบ้านเกิดที่จังหวัดสุพรรณบุรี
“อยู่ได้สิจ๊ะ… อันที่จริงก็ไม่ได้ห่างไกลความเจริญเท่าไร… ”
น้ำผึ้งตอบสามี ด้วยหล่อนจินตนาการเอาไว้ว่าบ้านของกวินท์น่าจะมีสภาพภูธรมากกว่านี้ หรือพูดตรงๆ ก็คือน่าจะบ้านนอกกว่านี้ แต่เท่าที่รถแล่นผ่านมาก็เห็นว่ามีห้างสรรพสินค้าในตัวเมือง เลยมาก็เป็นตลาดเล็กๆ ตลอดสองข้างทางไม่ได้ทุรกันดารอย่างที่นึกกลัว
“โน่นไง… ลุงมาโน่นแล้ว… ลุงจ
