“โอว…” หญิงสาวพึมพำเบาๆ ดวงตาของลีโอเบิกโพลงไปด้วยความประหลาดใจ ดาริกาซ่อนรูปเหลือเกิน เขาตกใจมากกับสิ่งที่ได้เห็นจะแจ้ง แม้เคยแอบกะเกณฑ์เอาไว้เล่นๆ แต่พอเห็นของจริงก็ถึงกับตาลุกวาว พูดไม่ออก ตะลึงอยู่กับปลายถันที่เต่งตั้งราวกับมีเม็ดเชอรี่เด่นแดงประดับเอาไว้ เขารีบโน้มใบหน้าเข้าใกล้ด้วยความลืมตัว ลมหายใจร้อนผ่าวลวกรดไปตามผิวเนื้ออ่อนๆ แลเห็นรูขุมขนรอบๆ ฐานป้านสีชมพู ขยายกว้างเพราะความตื่นเต้นที่โดนเขาปลุกเร้า “ดาวอายค่ะ…” เธอพยายามจะยกมือขึ้นปัดป้อง เมื่อสังเกตเห็นว่าสายตากระหายของชายหนุ่มกำลังกวาดสำรวจไปทั่วผิวกายนวลปลั่ง เส้นเลือดสีเขียวรางๆ กระจายเป็นสายอยู่ภายใต้หนั่นเนื้อเนียนนุ่มที่มือของลีโอเอื้อมไปกอบกุมเอาไว้ด้วยความใคร่กระหาย “เพิ่งรู้ว่าน้องดาวน่ากินอะไรอย่างนี้…” เขานึกตำหนิตัวเองว่ามองข้ามความงดงามของเธอไปได้อย่างไรในตอนแรก พร้อมกันนั้นคนเจ้าเ