ตอนที่ 22

1197 คำ

เมื่อการฝึกเสร็จสิ้นลง เขาพาเธอกลับมาที่สนามฝึกขี่ม้า “เหนื่อยไหมคะ…” หญิงสาวหยิบทิชชู่ขึ้นซับเหงื่อที่ข้างขมับของเขาเบาๆ   “เล็กน้อย…” เขาตอบเรียบๆ ก่อนจะผละออกไปหาเจ้าทาโร่ ลูบหัวมันสองสามทีเหมือนชมเชยที่มันไม่พยศ จากนั้นก็จูงไปส่งให้คนเลี้ยงม้าที่ยืนรออยู่  ไม่ไกล “ฝากให้น้ำด้วยนะครับ…” เขาบอกกับชายร่างเล็กซึ่งเป็นคนงานที่ทำหน้าที่ดูแลคอกม้า จากนั้นก็เดินกลับมาหาหญิงสาว “ขอบคุณที่ช่วยสอนดาวนะคะ” ดาริการีบบอก เมื่อร่างสูงใหญ่เดินกลับมา “เล็กน้อยน่ะ…” เขาตอบเสียงเรียบ ไม่ได้คิดว่ามันเป็นเรื่องสำคัญอะไรนักหนา “ดาวอยากขอบคุณพี่…” “ก็บอกแล้วไงว่าเล็กน้อย” “ไม่ได้ค่ะ… เอาเป็นว่าค่ำๆ ดาวจะทำสละลอยแก้วให้พี่ลีโอทานนะคะ เมื่อเช้าป้าอิ่มซื้อสละมาเยอะเลยค่ะ” “หืม… รู้ได้ยังไงว่าพี่ชอบสละลอยแก้ว” เขาทำหน้าฉงน “ป้ารสบอกค่ะ…” บอกแล้วใบหน้ายิ้มกริ่มก็หันไปคว้ามือของเขา จับจูงกันไป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม