ของเขาที่หมกรวมกันเอาไว้ในตะกร้าหวายถูกคัดแยกออกเป็นสัดส่วนไม่ปะปนกันเหมือนแต่ก่อน กางเกงที่เคยพาดระเกะระกะอยู่ที่พนักเก้าอี้และโซฟา ถูกนำไปแขวนเก็บเรียบร้อยเป็นระเบียบอยู่ในตู้ เสื้อผ้าชิ้นไหนที่ไม่ได้ซักก็ถูกแยกเข้าตะกร้า
ลีโอยอมรับว่ามันเป็นระเบียบเรียบร้อยก็จริง แต่เขารู้สึกว่ากำลังถูกละเมิดความเป็นส่วนตัวอย่างแรง รู้สึกเพียงแค่ว่าใครสักคนกำลังจะเข้ามายุ่มย่ามวุ่นวายกับชีวิตของเขา
“แล้วอย่าบอกนะว่าคืนนี้น้องดาวจะนอนกับพี่จริงๆ”
เขาย่นหน้าผากถาม ทั้งที่รูปการณ์ที่เห็นก็พอจะเดาได้ว่าน่าจะเป็นเช่นนั้น
“แล้วได้มั้ยล่ะคะ…”
เสียงใสย้อนถามเบาๆ อย่างมีจริต ทั้งที่ความน้อยใจแล่นวูบขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
หญิงสาวนึกในใจว่าแหวนเงินที่สะท้อนวิบวับอยู่กับนิ้วนางข้างซ้ายของเธอไม่ได้ช่วยทำให้เขาฉุกคิด หรือสำนึกขึ้นบ้างเชียวหรือ? ว่าเขากับเธอได้กล่าวคำปฏิญาณรักซึ่งกันและกันเอาไว้แล้ว แม้ว่าตอนนี
