ชีวิตชีวา เขามองดูสรรพสิ่งรอบข้างอย่างให้ความสนใจ ไม่ได้รู้สึกรังเกียจที่เท้าของตัวเองกำลังย่ำไปตามพื้นซึ่งสกปรก เฉอะแฉะไปด้วยคราบน้ำสีดำที่ดีดขึ้นมาจากส้นรองเท้า
เวลาล่วงเลยไปครู่ใหญ่ๆ เมื่อป้าอิ่มซื้อของทุกอย่างได้ครบตามที่ตั้งใจ ลีโอก็ช่วยหิ้วตะกร้ากลับมาที่รถ
“รอเดี๋ยวนะครับ…”
ลีโอหันไปบอกกับลุงสนั่น เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นกุหลาบดอกเล็กๆ ที่ห่อด้วยใบตองสีเขียวในตะกร้าซึ่งหญิงชราคนหนึ่งวางขายอยู่ข้างทาง ทำให้นึกถึงดาริกา เขาอยากซื้อดอกไม้ไปให้เธอเพื่อเป็นการขอโทษที่ทำให้หญิงสาวร้องไห้กับคำพูดทำร้ายจิตใจของเขา
“คุณลีโอจะซื้ออะไรหรือคะ… ”
ป้าอิ่มสงสัย เมื่อร่างสูงใหญ่ทำท่าว่าจะข้ามไปยังอีกฟากถนน
“กุหลาบครับ… จะซื้อไปให้น้องดาว”
ได้ยินแล้วป้าอิ่มก็อดยิ้มไม่ได้ นึกในใจว่าดาริกาต้องดีใจมาก
ทว่ายังไม่ทันจะเดินข้ามไปยังอีกฟากถนนที่หญิงชรานั่งขายดอกกุหลาบอยู่ริมทาง จู่ๆ ก
