[ Aongsa part ]
ผมเดินออกมาจากห้องอาหารแล้วตรงไปที่สวนหลังบ้านทันทีที่ปากพาซวยดันตกลงรับปากป๊าไปแบบนั้น ผมแม่งอยากจะตีตัวเองฉิบหายที่ดันรู้สึกโมโหของขึ้นตอนที่ป๊าบ่นผมเรื่องงานจนซวยแบบนี้
เป็นที่ปรึกษาให้ไอ้เสือเหรอวะ เหอะ! แค่มองหน้ามันผมยังไม่อยากมองเลยแล้วนี่แม่งต้องมานั่งคุยมานั่งพูดกับมันเพื่อตกลงกัน ป๊าไม่คิดว่าผมจะต่อยหน้ามันก่อนจะได้คุยเรื่องผับที่จะสร้างให้มันก่อนเหรอวะ
จึ๊กๆ
"นั่งคิดอะไรคนเดียวคะ" ผมหันไปตามแรงที่สะกิดตรงไหลของผมก่อนจะเห็นอิงฟ้ายืนถือถ้วยลิ้นจี่ลอยแก้วในมือซึ่งเป็นของหวานที่ผมชอบทานตอนเด็กๆและแม่ผมต้องทำให้ผมทานอยู่บ่อยครั้ง
"เปล่า แค่ออกมานั่งสูดอากาศข้างนอกนะ อยู่ข้างในมันอึดอัด...อันนั้นเอามาให้เฮียใช่ไหม" ผมถามถึงถ้วยของหวานในมืออิงฟ้าที่เธอถืออยู่
"ใช่ค่ะ คุณแม่ให้เอามาให้เฮียทาน บอกว่าเฮียจะได้ใจเย็นๆ...ฟ้าไม่เคยรู้เลยนะเนี่ยว่าเฮียจะคลั่งลิ้นจี่ลอยแก
