[ Ingfha part ]
“ฮรื่อ”
ฉันนั่งร้องไห้ไปปาดน้ำตาไป ถึงแม้ว่าเขาจะออกไปจากห้องแล้วก็ตามแต่ฉันก็ยังไม่หยุดที่จะร้องไห้ ไม่รู้สิมันหยุดร้องไม่ได้อะ มันรู้สึกน้อยใจและนอยด์เขาที่เขาเอาแต่พูดจาเสียงแข็งเย็นชากับฉันแล้วยังมาบังคับให้ฉันกินยาอีก ความรู้สึกตอนนี้ที่พูดได้เต็มปากเลยก็คือนอยด์เขาและหงุดหงิดเขามาก ๆ แต่สุดท้ายทั้งหมดฉันก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีนอกจากนั่งร้องไห้ฟูมฟายอย่างตอนนี้เท่านั้น แต่เชื่อเถอะสักวันมันต้องมีวันที่เป็นของฉันบ้าง
“ฮึก...องศาคนใจร้าย...ฮึก ถ้าวันไหนรักฟ้ามาก ๆ แล้วฟ้าจะแก้แค้นคืนทุกอย่างเลยคนบ้า!”
ฟุบ!
ฉันว่าด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความแค้นก่อนจะล้มตัวนอนลงแล้วเอาผ้าห่มคลุมโปงไปทั้งตัวพยายามข่มตาให้หลับไม่นึกถึงหน้าดุๆ ของเขาเมื่อกี้ ฉันโกรธฉันแค้นจริง ๆ นั่นแหละและถ้าถึงวันนั้นแล้วฉันก็จะเอาคืนเขาให้สาสมด้วย คนใจร้าย!
-หลายวันต่อมา-
“มือเป็นไงบ้างแล้ววะแก หายดีแ
