ชายหนุ่มเดินเข้าห้องน้ำ เขาเปิดน้ำอุ่นผสมน้ำเย็นจนเต็มอ่าง ตั้งใจจะนอนแช่ให้ร่างกายมันผ่อนคลายสักสองชั่วโมง หลังจากนั้น ก็จะไปตามการนัดหมายของหญิงสาว
“อยากได้เงินก็ต้องรอหน่อยสิ รอให้มันคุ้มกับเงินห้าล้านที่ผมต้องจ่ายให้คุณไง หึ!”
เขาไม่เคยต้องรอใครมาก่อน เขาเลยไม่รู้รสชาติของการรอคอยว่ามันทรมานแค่ไหน ซึ่งขณะนี้ ขวัญชนกกำลังเรียนรู้รสชาติที่แสนเจ็บปวดนั้นอยู่อย่างเยือกเย็นที่สุด
หญิงสาวนั่งในร้านกาแฟเกือบสองชั่วโมงแล้ว เธอดื่มกาแฟแก้วใหญ่ไปหนึ่งแก้ว และตอนนี้กำลังรอแก้วที่สองพร้อมขนมอีกหนึ่งชิ้น
“สองชั่วโมงแล้ว ทำไมยังไม่มาอีกนะ” เธอไม่อยากจะกดเบอร์โทรศัพท์ไปหาจอมทัพอีกครั้ง เพราะไม่อยากให้เขาคิดว่าเธอไปเร่งรัดอะไรเขา “หรือว่าจะหลงทาง หลงก็น่าจะโทรมาถามสิ เบอร์ของแมสเซนเจอร์ก็ไม่ยอมให้มา”
หญิงสาวชะเง้อมองที่ประตูร้าน ยังไร้วี่แววการมาถึงของคนนัดหมาย เธอหันไปมองนาฬิกาแล้วเริ่มหงุดหงิด
