“ก็ที่เขาว่าจ้างฉันทำงานไงล่ะคะ”
“อ้อ...ไปเถอะ เข้าที่พักกันดีกว่า” เขาจับมือเธออีกครั้ง คราวนี้ เธอไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด ถึงแม้ไม่ได้เต็มใจสักเท่าไหร่นัก แต่ก็ไม่ปิดโอกาสให้ตัวเองได้เรียนรู้ หากลองเปิดใจมองเขาสักครั้ง ก็คงไม่เสียหายอะไร
“ไม่เห็นมีทีมงานเลยค่ะ พวกเขาไปไหนกันหมด เห็นแต่พนักงานรีสอร์ตไม่กี่คน”
แน่ล่ะ เพราะเขาคือทีมงานเพียงคนเดียวเท่านั้น แล้วเธอคาดหวังจะเห็นใครอีก
“มีแค่นี้ก็พอแล้ว รับรอง งานออกมาดีแน่”
ชายหนุ่มตรงเข้าไปที่เคาน์เตอร์ รับกุญแจดอกหนึ่งมาจากมือพนักงานประจำเคาน์เตอร์ แล้ว กลับมาหาเธอที่โซฟาหน้าฟร้อนต้อนรับ เขายื่นกุญแจห้องพักให้แก่เธอ
“ผมเลือกวิลล่าริมทะเลให้คุณ เป็นวิลล่าที่สวยที่สุดและแพงที่สุด”
หญิงสาวรับกุญแจวิลล่ามาถือไว้ “แล้วเราจะเริ่มทำงานกันตอนไหนหรือคะ?”
“เย็นนี้เลย”
“ตกลงค่ะ ฉันจะได้เตรียมตัวให้พร้อม”
“ผมให้เขาเตรียมอาหารไว้แล้ว คุณจะทานที่
