“อ่า...ผมไม่ปล่อยให้คุณเป็นอะไรไปหรอก”
“ฉันรู้สึกอบอุ่นเหลือเกินค่ะทาม ขอบคุณนะคะ” เขาทำให้เธอรู้สึกไม่โดดเดี่ยวเดียวดายอีกต่อไปแล้ว เธอรู้สึกถึงการมีชีวิตที่เต็มไปด้วยความสุข สนุกสนาน และอบอุ่นด้วยการอยู่ในอ้อมกอดของเขาและถูกเขาจับมือพาเดินไปในทุกที่ที่ต้องการ
“แต่เราคงไม่สามารถคบกันอย่างเปิดเผยได้ใช่ไหม”
“ทนไปอีกสักพักนะคะ ไว้ฉันจัดการเรื่องที่บ้านเรียบร้อย เราก็ไม่จำเป็นต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ”
“หมายความว่าไง”
“ฉันจะเปิดเผยเรื่องคุณ ถึงตอนนั้นถ้างานของฉันน้อยลง ก็คงไม่เป็นอะไร”
“อ้อ” เขาพยักหน้าแสร้งเข้าใจ ก่อนจะสวมกอดเธอแน่นยิ่งขึ้น เพื่อตักตวงความสุขที่แสนสั้นนี้เอาไว้ให้นานที่สุด กระทั่ง...
“เสียงโทรศัพท์นี่คะ”
“ของผมเอง น่าจะตกอยู่แถว ๆ โซฟาด้านนอก” เขาบอกพลางซุกไซ้ซอกคอของเธออย่างโหยหา โดยไม่สนใจเสียงโทรศัพท์เลยสักนิด
“อือ...ทามคะ...ไม่ไปรับหรือคะ”
“อย่าไปสนใจเลย เรามีเรื่องสำ
