ชายหนุ่มหยิบแหวนที่วางอยู่บนเบาะรถขึ้นมาดู
“แหวน...”
เขานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนโยนมันลงที่เดิม อย่างไม่แยแส
“ก็แค่ขยะชิ้นหนึ่งเท่านั้น!”
เขาหมายถึงเจ้าของแหวนวงนั้นมากกว่า จึงขว้างทิ้งอย่างไม่เสียดาย เขาเปิดประตู ก้าวลงจากรถ เงยหน้าขึ้นมองยอดตึกคอนโด มิเนี่ยมหรู ตรงชั้นบนสุดของตึกนั่นเอง หญิงสาวคนนั้นอาศัยอยู่อย่างหน้าด้าน ๆ โดยไม่มีสิทธิ์เลยแม้แต่นิดเดียว
"เฮอะ...จบเรื่องละนะ"
เขาคิดว่าเขาควรจะมีความสุขซะที ที่แผนทำลายผู้หญิงคนนั้นสำเร็จอย่างง่ายดาย แต่เขากลับรู้สึกหงุดหงิดรำคาญใจอย่างบอกไม่ถูก และเขาชักจะรำคาญตัวเองมากขึ้นที่เอาแต่ถอนหายใจซ้ำไปซ้ำมาอย่างนี้
"เป็นบ้าอะไรวะ!!" เมื่อประตูลิฟต์ชั้นสามสิบเปิดออก เขาก้าวเท้าออกมาอย่างเร็ว แล้วตรงไปยังห้องของหญิงสาว จากนั้นก็เคาะเรียกโหวกเหวกโวยวายเหมือนคนเมา เขากำลังเครียดจนคลั่ง เขากำลังจะเป็นบ้าไปแล้วจริง ๆ
“ขวัญชนก! ขวัญชนก! เปิดป
