“ห้องผู้จัดการฉันค่ะ แต่ฉันก็มานอนที่นี่บ่อยๆ” เธอเดินนำเขาไปที่ชุดโซฟารับแขก “พี่ลูกเป็ดคะ ผู้ชายคนนี้เขาช่วยขวัญจับโจรวิ่งราวกระเป๋าน่ะค่ะ พี่ลูกเป็ดพอจะมีอุปกรณ์ทำแผลไหมคะ”
“มีสิ เดี๋ยวพี่ทำให้เอง”
“ไม่นะ” จอมทัพขัดขึ้นทันที “ผมยอมตายดีกว่าให้หมอนี่ทำแผลให้”
ธวัชชัยสะบัดหน้าพรึด ขวัญชนกแอบขำ
“อุปกรณ์ทำแผลอยู่บนตู้นั่นน่ะ ไปหยิบเอาเอง ฉันไปนอนแช่น้ำต่อล่ะ เสียอารมณ์” แล้วเจ้าของห้องก็เดินกลับเข้าไปในห้องนอนส่วนตัว หญิงสาวเดินไปยังตู้บิวอินท์ขนาดใหญ่ที่ใช้เก็บของมากมายหลายชนิด แต่แยกเก็บเป็นสัดเป็นส่วนและมีระเบียบสมกับเป็นห้องพักของกุลสตรี โดยตู้บานหนึ่งเป็นที่เก็บกล่องยาสามัญประจำบ้าน
“ไหนคะ แผลคุณ”
จอมทัพนอนลงแล้วหันสะโพกให้หญิงสาว “แก้มก้นด้านขวา”
“ที่ก้นเหรอคะ!!”
“เร็วๆสิ ผมเจ็บจะแย่อยู่แล้วนะ”
หญิงสาวเบ้หน้าใส่เขา ก่อนจะกลั้นใจ ดึงกางยีนของเขาลงจนเผยแก้มก้นของชายหนุ่ม ตรงกลา
