พี่ซันมองหน้าฉันแววตาเศร้าๆ แต่ก็ยังยิ้มให้ฉัน
"ไปอาบน้ำเถอะ จะได้รีบมานอน"
"ก็ออกไปด้านนอกสิ"
"ถ้าพี่ออกไปแล้วรินล้มในห้องน้ำขึ้นมาจะทำยังไง"
"ออกไป..!!" ฉันพูดเสียงแข็ง
พี่ซันถอนหายใจออกมายาวๆ แล้วก็มองหน้าฉัน
"ไม่ออก ไปอาบน้ำเร็วๆ"
สรุปฉันก็ต้องอาบน้ำทั้งๆที่พี่ซันยังอยู่ในห้อง แถมยังสั่งให้ฉันห้ามล็อคประตูห้องน้ำอีกต่างหาก บ้ารึไง แต่ฉันนี่สิ เหมือนจะบ้ามากกว่าพี่ซันเพราะฉันก็ยอมไม่ล็อคห้องน้ำตามที่พี่ซันบอก
หลังจากอาบน้ำเสร็จปิดไฟนอน...
ตอนนี้ภายในห้องมืดสนิท พี่ซันนอนอยู่ด้านล่างข้างๆเตียงฉัน
"ริน นอนรึยัง"
"...."ฉันเงียบไม่ตอบอะไร
"พี่รู้นะว่ารินคงยังนอนไม่หลับหรอก รินไม่ต้องตอบอะไรพี่ก็ได้ ขอแค่รินฟังที่พี่พูดก็พอ"
"....."
"ใจอ่อนได้แล้วริน ให้อภัยพี่เถอะ พี่ขอโทษทุกอย่างที่ผ่านมา"
"....."
"อ่าๆ พี่ว่ารินคงไม่อยากให้พี่พูดเรื่องนี้"
ฉันเม้มปาก กำผ้าปูทีนอ
