พี่ซันช้อนตัวฉันขึ้นไปอุ้ม ฉันเอามือคร้องคอพี่ซันไว้
ฉันยิ้มหน้าบานเลย สุดท้ายก็แพ้ลูกอ้อนของฉัน
"เอามืออกจากคอ" พี่ซันก็มาบอกฉัน
"ทำไม" ฉันค่อยๆปล่อยมือออกจากคอพี่ซัน
พี่ซันมองฉันแล้วกดยิ้มที่มุมปาก จากนั้นก็...
ตู้ม! ?
"กรี๊ด!"
พี่ซันโยนฉันลงทะเลคะทุกคน ฉันมัวแต่มองหน้าพี่ซันเลยไม่ทันสังเกตว่าพี่ซันอุ้มฉันลงมาในทะเลทั้งแต่เมื่อไหร
ตอนนี้ร่างฉันกำลังจมอยู่ในน้ำทะเล พอฉันพยุงตัวลุกให้โผล่ขึ้นจากน้ำได้ฉันรีบหันขวับไปมองพี่ซันตาเขียวทันที พี่ซันยืนหัวเราะฉันใหญ่เลย
"พี่ซัน มันแสบแผลนะ" ฉันรีบวิ่งขึ้นไปบนฝั่ง เพราะตอนนี้มันแสบแผลมาก
มีอย่างที่ไหนกัน พึ่งหกล้มเมื่อกี้แทนที่จะพาไปห้องพักกลับพามาโยนลงทะเล
โกรธฉันโกรธ!
"ริน กูขอโทษ" พี่ซันรีบวิ่งตามฉันขึ้นมาบนฝั่งหน้าตาสำนึกผิดมา
แม้ทีเมื่อกี้หัวเราะฉันใหญ่เลย ทีงี้ทำเป็นสลด
"ไม่ต้องมายุ่ง แล้วก็ไม่ต้องมาจับ" ฉันปัดมือพี่ซันออก
