เพร้ง!
ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นเมื่อจู่ๆก็ได้ยินเสียงดังเหมือนของตกแตก ยังไม่ทันที่ฉันจะลืมตา ร่างฉันก็ถูกใครสักคนกระชากอย่างแรง พร้อมด้วยเสียงที่ตะวาดใส่ฉันเสียงดังลั่นห้อง
"มึงทำแบบนี้ทำไมวะริน"
ฉันค่อยๆลืมตาขึ้น คนตรงหน้าฉันคือพี่ซัน พี่ซันจ่องฉันตาเขม่งเหมือนโกรธฉันเอามากๆ ไม่รู้เรื่องอะไร แล้วพี่ซันก็ออกแรงบีบแขนฉันแรงมาก
"โอ้ย พี่ซัน รินเจ็บ"
"มึงทำกับกูแบบนี้ได้ยังไงริน เรากำลังจะหมั้นกัน มึงทำได้ไง แม่งเอ้ย!" พูดจบพี่ซันก็เหวี่ยงฉันลงที่เตียงแรงๆ ตาพี่ซันแดงกล่ำเหมือนคนกำลังจะร้องไห้
ทำอะไร ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย
"ริน มันเกิดอะไรขึ้น มึงพูดมาสิริน ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้" ฉันหันไปทางต้นเสียง คนที่พูดเมื่อกี้คือแอม
ทำไม มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันจำอะไรไม่ได้เลย
ฉันค่อยๆมองไปรอบๆห้อง มันไม่ใช่ห้องนอนของฉันนิ อ้อ ฉันจำได้แล้วฉันมาดูห้องที่โรงแรม แต่จู่ๆฉันก็สลบไป แล้วพี่ซันมาได้ไง มาตั้งแ
