พี่ซันจ้องหน้าฉันตาเขม่งแล้วก็ออกแรงบีบที่ต้นแขนฉันแรงมาก
พี่ซันมองสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เขาขบกรามแน่น แล้วก็ออกแรงบีบแขนฉันแรงขึ้นอีกเท่าตัว
"โอ้ย! มันเจ็บ" ฉันแกะมือพี่ซันออก
แต่พี่ซันดูท่าจะไม่ยอม เขาเอาแต่มองหน้าฉัน นี่ผีเข้ารึไง สรุปจะเอายังไงกันแน่ จะทำให้ฉันสับสนไปถึงไหนกัน
"หึ!" พี่ซันหัวเราะในลำคอ
"...."
"ผัวมึง...เยอะดีนะริน" คำพูดต่ำๆคำนี้ได้หลุดออกมาจากปากของพี่ซัน
พรึ่บ!
พี่ซันผละซันออก จนร่างฉันเซไปกระแทกกับกำแพง ดีที่ไม่แรงมาก
พี่ซันกำลังจะเดินผ่านฉันไป
"เดี๋ยว!"
พี่ซันหยุดชะงัก แต่ไม่ได้หันหน้ามามองฉัน
"มีอะไร"
ฉันหายใจเข้าออกช้าๆตอนนี้ฉันกำลังห้ามไม่ให้ตัวเองร้องไห้ แต่มันเหมือนยิ่งห้ามน้ำตามันก็จะไหลออกมาให้ได้ บ้าจริง!
"อย่ามาขอโทษ...ในวันที่...."
"มันจะไม่มีวันนั้น" ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ พี่ซันก็พูดแทกขึ้นมาก่อน พูดจบพี่ซันก็เดินเข้าไปในผับ
