มันเป็นความเพ้อฝัน หรือบางทีก็ได้ผ่อนคลายอารมณ์จากการทำงาน ดังนั้น เธอจึงชอบอ่านนิยายเป็นชีวิตจิตใจ
“นั่นมันในนิยายนี่คะ” น้ำเหนือพูดเสียงกระเส่าเมื่อโดนกระแทกบั้นท้ายไม่ยั้งแรง “นิยายเป็นจินตนาการของนักเขียน แต่นี่คือความรู้สึกจริงๆ ของน้ำ”
โรเบอร์โตบีบคลึงสะโพกผายไปมา น้ำเหนือเพิ่งรู้สึกว่ามันเป็นแบบนี้นี่เอง นางเอกนิยายของเธอจะได้มีวันรู้สึกแบบเธอไหม
“ออกกำลังกายเยอะๆ เมียพี่จะได้แข็งแรง”
“ถ้าออกกำลังกายแบบนี้ทุกวัน น้ำต้องขาดใจแน่นอน”
น้ำเหนือพ้อเสียงสั่นพร่าเมื่อโพรงเนื้อสาวถูกเสียดสีกับเส้นไหมหยาบกระด้างของเรือนกายชาย มันให้ความรู้สึกกระสันซ่านจนต้องเผลอสะอื้นเพื่อระบายอารมณ์ร้อนแรงที่เกิดขึ้น มืออวบที่เท้าแขนไปบนที่นอนเริ่มจะอ่อนล้าเต็มที โรเบอร์โต ช้อนหน้าท้องเนียนของภรรยาสาวเอาไว้ขณะขยับกายโจนจ้วงเข้าใส่
“น้ำไม่ขาดใจหรอกครับ แต่จะแข็งแรงต่างหาก”
“อื้อ... ทำไมถึงแข็งแรง
