แม้สายตาจะสนใจหนังสือ แต่เพราะเขาอ่านจบบทแล้ว และเหลือบมองภรรยาเป็นระยะจึงเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังนั่งเหม่อ ยิ่งตาลอยๆ นั้นทำให้เขาอดสงสัยเสียไม่ได้
“ปะ... เปล่าค่ะ น้ำปวดท้องฉี่น่ะค่ะ งั้นน้ำไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”
“ครับ ไปสิ” โรเบอร์โตยิ้มอบอุ่นให้ภรรยา
“ว้าย!!!”
ด้วยความรีบร้อน น้ำเหนือสะดุดขาหกล้มไม่เป็นท่าอยู่หน้าเตียง
“น้ำเป็นยังไงบ้างครับ”
โรเบอร์โตผวาเข้าช่วยเหลือภรรยาสาวด้วยความตกใจ
“อะ... เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะพี่ร็อบ น้ำซุ่มซ่ามเอง”
“ทีหลังระวังหน่อยนะครับ”
โรเบอร์โตสำรวจร่างกายภรรยาสาว เมื่อเห็นว่าหญิงสาวปลอดภัยดีก็ผ่อนลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก
“ขอบคุณค่ะ งั้นน้ำไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”
น้ำเหนือรีบบอกแล้วผละจากอ้อมแขนอันแสนอบอุ่น โรเบอร์โตมองตามร่างอวบอัดของภรรยาไปจนสุดตา เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเข้าห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว เขาจึงเดินมายังเตียง สายตาคมสะดุดกับหนังสือนวนิยายโรมานซ์ของภร
