“มันปากของฉัน อย่ามายุ่ง เจ็บก้นไปหมดแล้ว ไอ้คนเฮงซวย มาตีฉันทำไมนี่” นภายังไม่สิ้นฤทธิ์ เธอไม่ยอมให้ใครรังแกได้ง่ายแน่นอน
“เธอปากมากเอง”
ธารเองหยุดมือเปลี่ยนจากฟาดเป็นวางไว้เฉยๆ พอวางไว้ก็รู้สึกอยากลูบขึ้นมาติดหมัด
“ไอ้โรคจิต เอามือสกปรกออกไปจากก้นฉันเดี๋ยวนี้เลย ฟาดมาได้เจ็บระบมไปหมดแล้ว กระดูกกระเดี้ยวจะหักแล้วเนี่ย”
“แก่หนังเหี่ยวแบบนี้ไง กระดูกถึงจะหัก หึ!”
ปากพูดว่าอีกฝ่าย แต่ในใจกลับคิดว่าเธอยังเต่งตึงน่าสัมผัสเสียเหลือเกิน แต่เรื่องอะไรเขาจะพูดออกไปให้เธอได้ใจขนาดนั้น ต้องไว้ฟอร์มกันหน่อยสิ
“คุณนั่นแหละแก่หนังเหี่ยว” นภาโต้กลับทันควัน
“ปากดีนักนะ อยากโดนอีกหรือไง”
ธารแกล้งขู่ รู้สึกกระชุ่มกระชวยหัวใจที่ได้ต่อล้อต่อเถียงกับคนที่นอนพาดอยู่บนตักแบบนี้
“ดีแต่ขู่ ชิ!”
นภาเสียงอ่อนลงรอโอกาสเล่นงานอีกฝ่าย คนอย่างเธอหรือจะยอม
“ยอมแล้วหรือไง ยอมดีๆ ตั้งแต่แรกก็สิ้นเรื่อง”
ธ
