“มันยังพอใส่ได้ไหมลูก ก็ใส่ๆ ให้หมดเทอมไปก่อน”
ทรงสิทธิ์พูดเสียงเศร้า
“พ่อทำงานที่รีสอร์ตนี่มานานแล้ว เงินเดือนไม่ขึ้นบ้างเลยเหรอ พ่อทำอาหารอร่อย ทำไมเขาไม่ให้เงินเดือนพ่อเยอะๆ”
บุตรสาวคนโตถามอย่างข้องใจ
“ตอนนี้เศรษฐกิจไม่ดีนะลูก เขาให้พ่อทำงานก็ดีเท่าไหร่แล้ว อีกอย่าง เราก็เป็นหนี้เยอะมาก บ้านที่อยู่ก็ไม่ใช่ของเราอีกแล้ว เราไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรเลย”
ทรงสิทธิ์พูดเสียงแหบแห้งด้วยความเหนื่อยล้า ภรรยาที่ล่วงลับไปก่อหนี้สินไว้มากมาย เอาบ้านไปจำนองกับเสี่ยหน้าเลือดที่คิดดอกเบี้ยทบต้นทบดอก แถมยังติดค้างหนี้อีกมากมาย จนเขาต้องยกบ้านหลังนี้ที่เป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายให้เสี่ยหน้าเลือดคนดังประจำจังหวัด ที่อยู่ปัจจุบันก็เช่าเขาอยู่ แถมมันยังมาเก็บดอกเบี้ยเสียทุกวันจนเขาไม่รู้จะทำยังไง จะพาลูกๆ หนีไปอยู่ที่อื่นมันก็ขู่จะตามไปจัดการให้ถึงที่สุด ก็มีรีสอร์ตรุ้งประกายแสงนี่แหละที่ยังให้งานคนอายุเลยส
