คิ้วเข้มกระตุกทันทีที่เห็นว่าแม่ของลูกของเขานั่งใกล้ผู้จัดการไร่ อัสนีสูดลมหายใจลึกเพื่อระงับโทสะที่เกิดขึ้นในใจ เขาเดินไปบอกแม่ครัวตักกับข้าวใส่จานให้ ระหว่างยืนรออาหาร ตาคมก็เหลือบมองปลายฟ้าบ่อย ๆ เธอพูดคุย ยิ้มแย้มราวกับไม่มีเรื่องทุกข์ร้อนใด ๆ ทั้งที่เธอเป็นตัวการทำให้เขาต้องทิ้งงานมาเฝ้าเธอที่นี่ ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นห่วงลูกในท้อง เขาก็ไม่คิดจะอยู่ติดตามเธอทุกฝีก้าวแบบนี้หรอกนะ เมื่อแม่บ้านยื่นจานอาหารให้ อัสนีจึงเดินตรงไปยังโต๊ะที่ปลายฟ้านั่งอยู่ ร่างสูงใหญ่ และใบหน้าคมเข้มติดดุ ทั้งดวงตาแข็งกร้าวเหมือนพร้อมจะมีเรื่องได้ตลอดเวลาทำให้คนงานที่กำลังกินข้าวอยู่ในโรงครัวต่างเมียงมองเขากันแทบทุกคน อัสนีเดินไปหยุดยืนอยู่ข้างหลังผู้จัดการไร่ เขาไอเสียงดังอย่างจงใจ ทุกคนที่นั่งอยู่จึงหันไปมองเขาพร้อมกัน ปลายฟ้าเมินหน้าหนีทันทีที่เห็นเขา หญิงสาวเร่งกินข้าวในจานให้หมด จะได้รีบกลับไปทำงาน “คุณเ