ว่าที่ .. เมียมาเฟีย
1507 คำ
วันนี้ โอริคตื่นแต่เช้าเพื่อมารอใส่บาตรกับแก้มนิ่ม
ตามที่ตกลงกันไว้
แก้มนิ่มกับโอริคนั่งรอจนกระทั่งพระมา เธอจึงสอนให้โอริคจับทัพพีตักข้าว โดยให้เขาจับ แล้วเธอจับมือเขาอีกที
" คุณจับทัพพีแบบนี้นะ ตักข้าวใส่บาตรหลวงตา ห้ามเคาะ เอากับข้าวใส่ เอาขนมใส่ ดอกไม้วาง "
โดยทุกการใส่บาตรวันนี้ แก้มนิ่มคอยจับมือชายหนุ่มทำจนจบ พระจึงให้พร
" อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง "
" สาธุ " แก้มนิ่มยกมือจบท่วมหัว ชายหนุ่มจึงทำตาม
" สาธุ "
แต่ก่อนที่เด็กวัดจะพายเรือไปหลวงตาหันมาพูดกับแก้มนิ่ม
" เหมาะสมกันดีนะโยม "
" ห๊ะ "
ทำเอาแก้มนิ่มเขินจนหน้าแดง พูดไม่ออก ไม่ทันจะได้พูดอะไรเด็กวัดก็พาหลวงตาไปแล้ว ทำเอาชายหนุ่มยิ้มน้อนยิ้มใหญ่
แก้มนิ่มจึงยกสำรับขึ้นไปเก็บ แต่ชายหนุ่มที่ยังไม่เข้าใจอะไรอีกหลายอย่าง อยากรู้ในสิ่งที่ไม่รู้ จึงถามขึ้นมา
" พระเค้าพูดว่าอะไรนะ "
แก้มนิ่มจึงหันมาพูดช้าๆชัดๆทีละคำ
" อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง "
" แล้วมันแปลว่าอะไร " คนตัวโตยังไม่หายสงสัย
" พระท่านให้พร ขอให้มีอายุยืน มีผิวพรรณผ่องใส มีความสุขกายสุขใจ และมีกำลังแข็งแรง "
" อ่อ แล้วสาธุ คืออะไร "
" สาธุ แปลว่าดีแล้ว " แก้มนิ่มอธิบายให้เขาฟังจนเขาเข้าใจ
ลุงอำนาจที่พึ่งตื่น เดินลงมาข้างล่าง เห็นสองหนุ่มสาวเดินมาด้วยกันท่าทางสนิทสนมจึงถามขึ้น
" ทำอะไรกัน "
" พาคุณนิคไปใส่บาตรมา " แก้มนิ่มบอก
ลุงอำนาจเลยสงสัยว่านิคเนี่ยใคร
" นิค ใคร ? "
" อ๋อ เป็นชื่อที่แก้มเรียกแทนตัวเค้าไปก่อนจ๊ะ ก็เค้าจำชื่อตัวเองไม่ได้ แก้มเลยตั้งให้ "
" อืม ก็ดีนะ นายนิค " ลุงอำนาจเห็นดีเห็นงามด้วย
" เดี๋ยวแก้มไปเรียนก่อนนะลุง "
" อืม ว่าแต่ฝึกงานเมื่อไหร่ "
" อีก 2เดือนจ๊ะ "
" แล้วพอจะหาได้รึยัง "
" ยังเลย รอใกล้ๆก่อน "
" ก็มองๆไว้นะ ได้ใกล้บ้านยิ่งดี ลุงจะได้ไม่ต้องห่วง " หลานสาวเป็นผู้หญิง แถมสวยขนาดนี้ ก็ต้องห่วงแหละธรรมดา
" จ๊ะ นนท์ล่ะลุง "
" ไอ้นนท์นั่งเล่นเกมส์รออยู่ข้างบนนั่นแหละ "
แก้มนิ่มจึงเดินขึ้นบ้านเอาสำรับไปเก็บจากนั้นจึงเดินไปเรียกน้ำนนท์ไปขึ้นรถประจำทางเพื่อไปเรียน ทุกการสนทนาของลุงกับหลานสาว เข้าไปในโสตประสาทของโอริคทุกคำ
' ฝึกงานเหรอ '
เมื่อแก้มนิ่มเดินขึ้นบ้านไป ลุงอำนาจจึงหันไปคุยกับโอริค
" เริ่มจะชินกับที่นี่แล้วสิ "
" ครับ "
" ไปกินข้าวเช้ากันก่อนไป "
ชายหนุ่มที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ รีบเดินขึ้นบ้านไปพร้อมกับลุงอำนาจ
ชีวิตตอนนี้ แตกต่างกับชีวิตจริงที่เขาเคยอยู่มาแบบสุดขั้ว เคยกินอาหารหรูตามภัตตาคาร หรือโรงแรมหรู ราคาหลักแสน มีรถขับ มีคนคอยทำทุกอย่างให้ อยากไปไหนก็มีคนขับรถให้
แต่ที่นี่กินอาหารบ้านๆที่เขาไม่เคยกิน ให้รสชาติที่แปลกไป แต่โครตอร่อย
เขาเห็นหญิงสาวขึ้นรถไปเรีบนแบบนั้น เขาอยากจะซื้อรถให้ซักคันจะได้เดินทางสะดวก
' เดี๋ยวกลับไปคงต้องทำอะไรซักอย่าง '
เวลาผ่านไป 1 เดือนครึ่ง
โอริคคิดว่านานพอที่เขาต้องกลับไปสะสางงานที่ค้างอยู่ เขาจึงโทรหาแก๊ก
" ครับ "
" ตี 4 มารับฉันด้วย "
แก๊กได้ยินแบบนั้นเขาก็ดีใจที่เจ้านายตัดสินใจกลับมาสักที
" ครับนาย "
โอริควางสาย ลบสายโทรออกทิ้งเหมือนทุกครั้ง พลันสมองก็แล่นไปถึงผู้หญิงที่ช่วยเขามาตั้งแต่ต้น ระยะเวลา 1 เดือนครึ่งสร้างความผูกพันกับผู้หญิงคนนี้อย่างที่เขาไม่รู้ตัว เขารู้แค่ว่า เธอไม่เหมือนใครที่เขาเคยเจอมา
เจอแล้วภรรยาในอนาคตของโอริค เขาไม่ปล่อยเธอไปแน่ คิดในใจแล้วก็กระหยิ่มยิ้มย่องออกมา นิสัยมาเฟีย อยากได้อะไรก็ต้องได้ แม้กระทั่งหัวใจเธอ
ตกดึก โอริคนั่งคิดวางแผนบางอย่างอยู่ แก้มนิ่มเห็นชายหนุ่มไม่ยอมนอน จึงเดินเข้าไปถาม
" ทำไมไม่นอน "
" ผมยังไม่ง่วง "
เธอจึงนั่งลงข้างๆเขา
" จำอะไรได้บ้างรึยังคะ "
" ก็นิดหน่อย "
" ถ้าจำได้ก็จะได้กลับบ้านซักทีนะ " แก้มนิ่มยิ้ม
ยิ้มที่ดูฝืนๆ ทำไมพอพูดว่าเขาจะได้กลับบ้าน แต่เธอกลับรู้สึกใจหาย
" ถ้าผมกับบ้าน ผมก็จะกลับมาที่นี่ เพราะคนที่นี่ช่วยชีวิตผมไว้ "
" คนที่นี่เค้าไม่ถือบุญคุณหรอก เพราะอย่างที่ลุงบอก ขนาดหมาแมวยังช่วยเลย คุณเป็นคนจะไม่ช่วยได้ยังไง " เธอมองหน้าเขา ยิ้มออกมาจากใจ
เขามองหน้าหญิงสาว เขาไม่อยากห่างเธอเลย เขาอยากกอดเธอ
หญิงสาวพอเห็นเขามองเธอแปลกๆ เริ่มออกอาการเขิน
" ฉัน ... ไปนอนก่อนนะ " เธอกำลังจะลุก แต่ชายหนุ่มจับมือเธอไว้ หญิงสาวชะงัก หันไปมองเขา
และโดยไม่ทันตั้งตัว เขาจูบเธอ แก้มนิ่มช๊อค ตาค้าง
' นี่มันจูบแรกของเธอเลยนะ '
ค้างอยู่หลายวิ โดยไม่มีการละลาบละล้วงมากกว่านั้นเพราะชายหนุ่มไม่อยากให้หญิงสาวตื่นตัวไปมากกว่านี้ ยังไงเขาก็ยังพอมีเวลา
ชายหนุ่มถอนจูบออก หญิงสาวอึ้ง เธออายจนไม่กล้ายืนอยู่ต่อหน้าเขา เธอจึงวิ่งเข้าห้องไป โอริคยิ้มกับความไร้เดียงสาของเธอ เขาพึ่งเห็นเธออายก็วันนี้
' น่ารักดี '
แก้มนิ่มที่ตอนนี้อยู่ในห้อง เธอนอนไม่หลับ เขาจูบเธอทำไมกัน ความคิดของเธอปั่นป่วน หญิงสาวนอนหน้าแดงอยู่อย่างนั้น พลิกไปพลิกมา
' งื้อ...นอนไม่หลับเลยตาบ้า '
กว่าแก้มนิ่มจะหลับได้ก็เกือบตี 3
จนกระทั่งตี 4 แก๊กขับรถมารับเจ้านายของเขาตามพิกัดที่แจ้งไว้ โอริคไปโดยไม่บอกใครเพราะคิดว่ายังไงเขาก็จะกลับมา
ทันทีที่แก๊กมาถึง เขาแทบอยากจะกระโดดกอดเจ้านายหนุ่มของเขาด้วยความดีใจ แต่ที่ทำได้คือ เขาเผยยิ้มด้วยความดีใจ
" เจ้านายครับ ผมดีใจที่เจ้านายปลอดภัย ผมขอโทษที่วันนั้นไม่ได้ตรวจสอบรถให้ดีดีก่อน "
" ช่างมัน ความผิดพลาดของแก มันทำให้ฉันเจอผู้หญิงที่จะมาเป็นเมียในอนาคต "
แก๊กมองหน้าชายหนุ่มอย่างไม่อยากเชื่อ เดิมทีเจ้านายเขาไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหน ไม่เคยเอ่ยปากเรียกใครว่าเมียเต็มปากเต็มคำ แม้จะเคยนอนด้วยกันแต่ก็แค่ครั้งเดียวแล้วจบ แต่ถ้าถูกใจหน่อยก็อาจมีครั้งที่ 2 แต่ไม่เคยให้ความสำคัญกับใครจริงจัง แต่นี่....เรียกเมียในอนาคต แสดงว่านายยังไม่เคยนอนกับเธอ
เขาชักอยากเห็นหน้าว่านายหญิงของเขาแล้วสิ
โอริคยิ้ม ก่อนจะเดินไปนั่งด้านหลังรถ แก๊กเดินแยกไปนั่งที่คนขับแล้วออกรถทันที
" ผมตามสืบจนแน่ใจแล้วครับว่าใครเป็นคนตัดสายเบรกวันนั้น "
" ฉันรู้ ... "
" เจ้านายรู้เหรอครับ "
" อืม เดี๋ยวฉันจัดการเอง "
" ครับนาย แล้วเจ้านายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ "
แก๊กเริ่มตั้งคำถามด้วยความอยากรู้
" เกาะลำกล้วยลอยตามน้ำมา คนที่นี่ช่วยฉันไว้ "
" คนที่นี่ ที่ว่าคือว่าที่เมียที่เจ้านายพูดถึงเหรอครับนาย "
" เออ " โอริคยิ้ม
" ต้องสวยมากแน่เลยใช่มั้ยครับ ปกตินายไม่เคยเรียกผู้หญิงคนไหนแบบนี้ "
" สวยดิ ทั้งสวยทั้งแกร่ง สมเป็นว่าที่เมียมาเฟีย
ตั้งแต่พรุ่งนี้ ส่งคนมาคอยดูแลว่าที่เมียฉัน ห้ามใครรังแก ห้ามผู้ชายคนไหนเข้าใกล้ เข้าใจมั้ย "
" แต่ผมไม่เคยเห็นหน้านายหญิงเลยนะครับ "
" บ้านนี้มีผู้หญิงคนเดียว "
" อ่อ ครับ ได้ครับนาย "
" จัดการส่งหนังสือเชิญนักศึกษาฝึกงานของคุณ ศิริประภา จิรตระกูลชัย นักศึกษาสาขาการจัดการโรงแรม มหา'ลัย L "
" แต่ปกติเจ้านายไม่รับนักศึกษาฝึกงานนี่ครับ "
" ให้เมียมาฝึก "
" อ้อ เมียเจ้านายเหรอครับ ยังเรียนอยู่ "
" ใช่ เธอจะฝึกงานเดือนหน้า ห้ามบริษัทไหนรับ ให้มาทำกับฉันเท่านั้น "
" ครับนาย "
มีเงินมีอำนาจอ่ะเนอะ จะทำอะไรก็ได้
ทำเอาแก๊กยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เจ้านายเขาจะมีเมีย ทำได้ทุกอย่างเพื่อเมียจริงๆ
- ผู้เขียน
