“ น้ำมนต์จะลงไปทำงานต่อนะคะ ”
มือเรียวดึงร่างหนาให้ยืนขึ้นเต็มความสูง
“ อีกเรื่องนึง ไปอยู่ที่บ้านกับพี่นะ ”
“ ขอน้ำมนต์อยู่ที่นี่ก่อนได้ไหมคะ ”
“ ครับ งั้นพี่มาอยู่ที่นี่ด้วย ”
“ ได้เหรอค่ะ ? ”
“ ได้สิ ทำไมจะไม่ได้เดี๋ยวพี่บอกพ่อกับแม่เอง ”
“ ทำไมถึงกล้าทุกอย่างคะ ”
“ กล้าหมดถ้ามัวอายอยู่อดนอนกอดเมียกอดลูก ”
ดินแดนเอ่ยตอบน้องพร้อมฉีกยิ้มกว้างออกมาจนน้ำมนต์ที่เห็นรอยยิ้มแบบนี้ของเขาก็ใจเต้นแรงขึ้นมาทันที ดวงตาคู่สวยรีบหลบสายตาหนีรอยยิ้มของพี่อัตโนมัติ
“ ทำไม เป็นอะไร หื้ม ”
“ ปะ เปล่าค่ะ ”
“ อย่ามาโกหกเป็นไร พี่ยิ้มไม่ชอบเหรอหรือชอบ ”
นิ้วแกร่งปัดปอยผมที่ปรกหน้าไปทัดหูให้น้องอย่างเบามือและเอ่ยถามยิ้มๆออกไป ดวงตาคู่สวยดูสับสน เขินอายและมันก็น่ารัก น่าเอ็นดูเอามากๆสำหรับเขา
“ พรุ่งนี้พาลูกไปหาหมอกันนะครับ “
” ค่ะ “ น้ำมนต์รับคำอย่างว่าง่าย
“ ไปครับไปทำของอร่อยก
