หน้าโรงแรมหรูริมทะเลที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงามและมันดูยิ่งใหญ่กว่าที่ทุกคนคิดเอาไว้มาก
“ งานใหญ่ขนาดนี้ คนเยอะแน่เลยวะไหนพ่อบอกกูว่างานเล็กๆคนไม่เยอะ ” อเล็กซ์เอ่ยขึ้นเพราะพ่อบอกเขาแบบนั้นจริง
“ แม่บอกกูว่าแขกเยอะมีแต่นักธุรกิจดังๆ ”
“ อ้าว…พ่อกูรับสารมาจากนกพิราบรึไงวะ ” อเล็กซ์เอ่ยขึ้นอีกครั้ง
“ ไปครับ เข้าไปในงานกัน ” ดินแดนช่วงชิงจังหวะที่แพรวาเผลอเดินไปจับมือเรียวของน้องพาเดินเข้าไปในโรงแรม ทำให้อเล็กซ์ได้แต่ยกยิ้มชอบใจกับเพื่อนที่ดูจะรู้และเข้าใจวิธีมากขึ้น
“ ตื่นเต้นเหรอ มือเย็นเชียว ” เขาเอ่ยถามน้องด้วยรอยยิ้มเมื่อมือเล็กที่เขาจับอยู่เย็นราวกับแช่แข็งมา ดินแดนเมื่อเริ่มรู้ใจตัวเองเขาก็ยิ้มกับน้องง่ายขึ้นมีเพียงน้ำมนต์ที่ยังไม่ค่อยชินกับโหมดนี้ของคนพี่เท่าไหร่นัก
“ ค่ะ ” น้ำมนต์ตอบสั้นๆใบหน้านวลสวยดูเรียบนิ่งเป็นอย่างมาก ดินแดนทำได้เพียงแค่คอยลอบมองน้องอยู่บ่อยครั้งครั้นจะชวน
