น้ำมนต์อาบน้ำไปคิดทบทวนคำพูดของคนด้านนอกไปเธอบอกตัวเองอยู่เสมอว่าจะไม่เอาใจลงไปเล่นกับเขาและเธอก็ทำมันได้ เธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำว่า ชอบ ของเขาเลย
ด้านนอกก็ยังมีร่างหนานั่งนิ่งอยู่บนโซฟาดินแดนทำอะไรแทบไม่ถูกคิดอะไรไม่ออกครั้งแรกที่เขารู้สึกชอบใครสักคน ครั้งแรกที่เขารู้สึกอยากมีคนเคียงข้างกายและน้ำมนต์คือคนที่ทำให้เขาแพ้ทุกอย่าง เขาแพ้เธออย่างราบคาบโดยที่เธอไม่ต้องทำอะไรเลย
แกร๊ก…
เสียงประตูห้องน้ำเปิด…ร่างบางในเสื้อคลุมอาบน้ำเดินเช็ดผมที่เปียกออกมา
พรึบ!
“ พี่เช็ดให้ ” ดินแดนลุกออกจากโซฟาเดินเข้าไปหาน้ำมนต์และเอ่ยบอกน้องออกไป เขาพยายามทำทุกอย่างตามความรู้สึกของตัวเอง
“ ไม่เป็นไรค่ะ น้ำมนต์เช็ดเองได้ ” ร่างบางรีบเดินออกห่างจากดินแดนทันทีใบหน้าหล่อๆดูมีอาการตึงเครียดขึ้นมา
“ จะต้องให้พี่ทำยังไงเราถึงจะคุยกันดีๆได้ “ ดินแดนที่ทนต่อความอึดอัดไม่ไหวเอ่ยถามน้องออกไปคิ้วคมเลิกขึ้นเล็ก
