สองสาวหอบกระเป๋าเสื้อผ้าลงมาคนละใบอเล็กซ์ที่เห็นแพรวาทั้งหอบทั้งหิ้วก็รีบวิ่งเข้าไปช่วยถืออย่างรู้หน้าที่ ดินแดนเอาแต่มองตามการกระทำของเพื่อนและเดินเข้าไปช่วยน้ำมนต์ด้วยเช่นกัน
“ เป็นเหี้ยอะไรของมัน ” กรที่ยืนอยู่เอ่ยพูดออกมาเบาๆเขาแปลกใจกับการกระทำวันนี้ของดินแดนพ่อและแม่ที่ยืนอยู่ด้วยได้แต่อมยิ้มชอบใจยิ่งผู้เป็นพ่อยิ่งมองอาการของดินแดนออก
” พี่ช่วยถือครับ “ อเล็กซ์เอ่ยบอกแพรวา มือเรียวส่งกระเป๋าลากให้อย่างว่าง่าย
” เอามานี่เดี๋ยวฉันถือให้ “
” ไม่เป็นไรค่ะ น้ำมนต์ถือเองได้ “
” เอามานี่อย่ามาพูดมาก “ ดินแดนที่เห็นน้องเอ่ยปฏิเสธก็เริ่มไม่พอใจขึ้นมาทันทีมือหนาแย่งกระเป๋าไปจากน้ำมนต์
” หึ! คนอย่างมึงมันจะใจเย็นได้สักกี่นาที “ กรที่เห็นอีกคนเริ่มมีอาการไม่พอใจก็เอ่ยพูดออกไปพร้อมเสียงหัวเราะเบาๆในลำคอ
” ไม่เสือก “ ดินแดนเอ่ยบอกกรเบาๆให้ได้ยินกันเพียงสองคน
” น้องกู ไม่เสือกคงไม่ได
