เกลียดเหมือนกัน

1499 คำ

08:00 น. น้ำมนต์จัดโต๊ะอาหารเช้าจนเสร็จแม้ไม่รู้ว่าจะมีใครลงมากินข้าวไหมแต่เธอรู้สึกแค่ว่าเธอทำหน้าที่ของเธอเสร็จแล้ว “ คุณน้ำมนต์ทำอาหารเองทุกวันเหรอคะ ” ป้าแม่บ้านที่กำลังช่วยเอ่ยถามด้วยความสงสัย “ ใช่ค่ะ น้ำมนต์ทำเองทุกมื้อจนรู้สึกว่ามันเป็นหน้าที่ไปแล้วอีกอย่างเวลาได้อยู่ในครัวแล้วมีความสุขค่ะ ” “ ดีเลยค่ะต่อไปคุณดินก็จะได้ทานมื้อเช้าไปทำงานทุกวันและจะได้กลับมาทานมื้อเย็นที่บ้านทุกวันด้วย คุณดินโชคดีจังเลยนะคะที่จะได้แต่งงานกับคุณน้ำมนต์ ” ป้าแม่บ้านเอ่ยบอกออกไป น้ำมนต์ได้แต่ฟังในสิ่งที่อีกคนเล่าให้ฟังเงียบๆ ในขณะที่น้ำมนต์กำลังคุยอยู่กับแม่บ้านนั้น… กรี๊ดดดดดดดด! เสียงกรีดร้องดังมาจากชั้น 2 ของบ้านแม่เรียวรีบวางอุปกรณ์ในมือลงแล้วสาวเท้าเดินขึ้นไปทันที ” นี่แกไอ้เลว แกข่มขืนฉันเหรอ “ เสียงแพรวาเอ่ยถามอีกคนในห้องดังลั่นบ้าน ” น้องแพรใจเย็นๆฟังพี่ก่อน…. “ ” ใครน้องแก แกตาย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม