แขนแกร่งวางน้องลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่อย่างเบามือเขาเคยพาน้ำมนต์มาที่นี่แล้วครั้งนึงแต่ครั้งนั้นเขาไม่คิดจะพาเธอขึ้นมาที่ห้องนอนของเขาเลย ห้องนอนที่ไม่เคยมีใครได้ขึ้นมาแม้แต่ผู้เป็นแม่เพื่อนสนิทก็ยังไม่เคยมีใครได้เข้ามาในห้องนี้
ร่างหนาสาวเท้าเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวถอดเสื้อที่สวมใส่อยู่โยนทิ้งลงในตะกร้าก่อนจะเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำมาหมาดๆเดินกลับมาที่เตียงนอนอีกครั้ง
ดินแดนเช็ดตัวให้น้องอย่างเงะๆงะๆตามประสาคนไม่เคยทำอะไรพวกนี้ให้กับใคร
“ อือ…น้ำมนต์จะนอน ” มือเรียวปัดป่ายเอาผ้าออกจากตัวเพราะความเย็นของผืนผ้ามันกำลังรบกวนการนอนของคนเมา
“ เช็ดตัวก่อนน้ำมนต์ น้ำมนต์ลืมตาขึ้นมา ” มือหนาจับไปที่แก้มนวลและเอ่ยบอกให้น้องลืมตา
“ พี่กร น้ำมนต์ง่วง ” น้องที่หลับๆตื่นๆบวกกับอาการมึนเมาก็เข้าใจว่าคนที่กำลังรบกวนเธออยู่นั้นคือพี่ชาย
ดินแดนก้มลงไปจูบที่เรียวปากสวยของน้อง
