“ โอว ที่รัก ผมขอโทษจริง ๆ ผมไม่ทันคิดว่ามันจะทำให้คุณสำลัก ” เขาจับเธอขึ้นมาพิงที่หน้าอกแกร่งแล้วหยิบทิชชู่ข้างเตียงมาเช็ดซับให้
“ เป็นไงบ้างที่รัก ” เขาถามอย่างเป็นห่วงก่อนจะบีบมือเธอไว้ พลางกอดหอมไม่หยุด จนกระทั่งเธอหัวเราะ
“ พอแล้วค่ะ จั๊กกะจี้ ”
“ คุณดื่มน้ำไหม เดี๋ยวผมไปเอาให้ ”
“ ดีเหมือนกันค่ะ ” เขาเลยลุกขึ้นเดินเปลือยกายโทง ๆ ไปหยิบน้ำจากตู้เย็นมารินใส่แก้ว ก่อนจะเดินกลับมาหา ภัทราหน้าแดง รีบหันหน้าหนีพัลวัน เขาส่งน้ำให้เธอดื่มแล้วหัวเราะ
“ ทำไมคุณต้องอายขนาดนั้น ”
“ ก็ฉันไม่ชินกับการเห็นผู้ชายเปลือยกายนี่นา ”
“ อีกหน่อยคุณก็ชินที่รัก เพราะผมจะเปลือยบนเตียงกับคุณทุกวัน ” เขาพูดพลางยกร่างของเธอมาไว้บนตัก ให้หลังเธอพิงอกแกร่ง
“ รู้สึกดีขึ้นไหม ”
“ ดีขึ้นบ้างแล้วค่ะ ”
“ ผมขอโทษ ทีหลังจ
