“ทำไมต้องทำท่าทีรังเกียจความช่วยเหลือจากผมขนาดนั้น ตอนนี้ คุณมีเงินหรือไง” คราวนี้ เขาพูดอย่างนิ่งๆ ราวกับจะประเมินแม่สาวน้อยตรงหน้า
“เปล่าค่ะ ฉันแค่ไม่อยากให้คุณมาช่วยฉันฟรีๆ แค่นี้ก็เกรงใจมากพอแล้ว แต่ฉันคงไม่มีเงินให้คุณตอนนี้ ถ้าฉันขอผ่อนจ่ายคุณสะดวกไหมคะ” หญิงสาวถามอย่างเป็นเรื่องเป็นราว เพราะตอนนี้เท่ากับว่าเวทัสอยู่ในสถานะเจ้าหนี้ของเธอแล้ว
“เหอะ เชื่อเขาเลย!” เวทัสแทบไม่ได้เดือดร้อนอะไรกับการเสียเงินห้าแสนนั่นเลย แต่เมรีญากลับทำท่าเหมือนไม่อยากรับความหวังดีจากเขาไว้อย่างไรอย่างนั้น
“ฉันจะพยายามใช้หนี้ทั้งหมดให้คุณโดยเร็วที่สุดค่ะ จะพยายามไม่ให้เกินหนึ่งปี…”
“พอๆ ถ้าต้องรอนานขนาดนั้น ผมให้คุณจ่ายเป็นร่างกายตัวเองเหมือนที่คุณตั้งใจจะทำกับเสี่ยจอมพลไม่ดีกว่าเหรอ” ความรู้สึกหมั่นไส้ในความเที่ยงธรรมของหญิงสาวทำให้เวทัสหลุดพูดอะไรที่เป็นการดูถูกเธอออกไป
“นี่คุณเองก็ให้ค่าฉันแค่...ไม
