หลี่ไท่หยางยิ้มเอ็นดู ลูบศีรษะคนที่หันหลังให้เขาปลอบประโลม
“รู้มั้ย การอยู่ข้างฉันมันไม่ง่ายเลย ฉันไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงคนไหนทนได้ ฉันไม่ใช่ผู้ชายแสนดีโรแมนติกหรือช่างเอาใจ รอบๆ ตัวของฉันมีแต่ศัตรูที่คอยจ้องทำร้ายตลอดเวลา ฉันไม่อยากผูกมัดกับใครเพราะ ไม่ต้องการให้ผู้หญิงของฉันต้องตกเป็นเป้า รู้แบบนี้แล้ว ยังอยากอยู่ข้างๆ ฉันอีกหรือเปล่า ม่านไหม” เขาหมุนไหล่เธอให้หันมาหา แล้วกดริมฝีปากบนหน้าผากเนียน กอดกระชับร่างน้อยไว้แนบอก ม่านไหมซุกหน้ากับอกอุ่น น้ำตากับความน้อยใจปลิวหายไปเมื่อรู้เหตุผลของเขา เธอสอดแขนกอดเอวหนาของเขาไว้แน่น
“ขอแค่คุณหลี่ยังต้องการให้ไหมอยู่ข้างๆ ไหมก็จะอยู่กับคุณค่ะ”
“ถ้าเธอเลือกแล้วเธอไม่มีสิทธิ์เปลี่ยนใจนะม่านไหม” เขาบอกเสียงเข้ม
“ไหมจะไม่เสียใจค่ะ ต่อให้ต้องเจอกับอะไรไหมก็ไม่กลัว ขอแค่คุณหลี่ยอมให้ไหมอยู่ข้างคุณคนเดียว”
เธอบอกเขาเสียงจริงจัง เน้นเสียงตรงประโยคสุ
