MY MAFIA. 10
แควก!!
พูดจบเขาก็กระชากและฉีกชุดที่ฉันใส่เข้าร่วมพิธีหมั้นออกไปอย่างแรง ทำให้ฉันต้องกรี๊ดออกมาด้วยความเจ็บแสบเพราะมันบาดผิวฉัน และชุดที่ฉันใส่วันนี้มันไม่ใช่เนื้อผ้าบางๆ ธรรมดา ผ้ามันหนามาก แล้วเขาฉีกมันจนขาด คงไม่ต้องบอกว่าเขาแรงเยอะแค่ไหน!
พอเขาฉีกชุดออกไปจากตัวฉันได้สำเร็จ เขาก็ใช้มือทั้งสองข้างของเขาล็อกแขนฉันไว้เหนือหัว จากนั้นเขาก็ก้มลงมาซุกไซ้ไปตามแนวซอกคอของฉัน
“อื้อ! นายไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กันฉันนะ ปล่อย!!” ฉันพูดพร้อมดิ้นขัดขืนให้ตัวเองพ้นจากสัมผัสที่น่าขยะแขยงของเขา แต่ก็เหมือนจะไม่เป็นผล เพราะยิ่งฉันดิ้นแรงเท่าไหร่เขาก็ยิ่งกดตัวฉันแรงขึ้นกว่าเดิม
“ทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ์ ก็ในเมื่อฉันจ่ายเงินซื้อเธอมา” เขาผละหน้าออกมาพูดด้วยน้ำเสียงกระเส่านิดๆ บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าตอนนี้เขามีความต้องการที่จะทำเรื่องแบบนั้นสูงมาก ซึ่งมันไม่เป็นผลดีกับฉันเลย
“เงินพวกนั้นมันไม่ใช่เงินนาย แต่มันคือเงินของพ่อนาย” เท่าที่รู้มาคือพ่อเขาคือคนที่อยากช่วยไม่ใช่เขา เพราะฉะนั้นเงินที่จ่ายก็ไม่ใช่เงินเขา
“หึ! งั้นก็แปลว่าพ่อฉันเอาเธอได้งั้นสิ?” เขาเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งแล้วถามขึ้นพร้อมมองฉันด้วยสายตาดูถูก
“ใช่! เพราะฉะนั้นนายไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวฉัน ถอยไป!” ฉันตะโกนเสียงดังใส่หน้าเขาไป พร้อมกับใช้แรงผลักเขาออกอีกครั้ง ทำให้เขาเสียงหลักไปเล็กน้อย ฉันเลยอาศัยจังหวะนั้นผลักเขาซ้ำอีกทีแล้วลุกขึ้น
“งั้นก็จำใส่สมองของเธอเอาไว้เลยนะว่า พ่อฉันซื้อเธอมาให้ฉัน” เขาพูดพร้อมกับเดินมากระชากตัวฉันที่กำลังจะวิ่งถึงประตูให้กลับไปนอนลงกับเตียงเหมือนเดิม
หมับ! ฟุ่บ!!
“อ๊ะ! ปล่อยนะไอ้บ้า!” ทำไมโลกนี้มันช่างไม่ยุติธรรมเรื่องแรงผู้หญิงกับแรงผู้ชายเลย เพราะไม่ว่าฉันจะใช้แรงมากแค่ไหนก็ไม่สามารถสู้แรงเขาได้
“แล้วก็จำไว้อีกอย่างนะ...พ่อฉันซื้อเธอมาเพื่อให้ฉันเอา ไม่ได้ซื้อมาเพื่อให้ฉันเอาไว้บูชา” พูดจบเขาก็ก้มหน้าลงมาบดจูบฉันอย่างรุนแรง โดยเขาใช้มือเขาเพียงข้างเดียวล็อกมือทั้งสองข้างฉันไว้เหนือหัว ส่วนมืออีกข้างก็บีบแก้มฉันเอาไว้ ไม่ให้ฉันเบี่ยงหน้าหลบได้
“อื้อออ ไอ้อ้า!!”
“อยู่นิ่งๆ” เขาผละออกไปก่อนจะสั่งให้ฉันอยู่นิ่งๆ ก่อนจะก้มลงมาจูบฉันต่อ
“อื้อ! อ่อยอะไอ้อั้ว!! ไอ้เอว!!” นี่ฉันกำลังจะโดนข่มขืนนะ จะให้อยู่นิ่งๆ ได้ยังไงกัน เขาบดจูบด้วยความรุนแรงและดุดันจนฉันรู้สึกเจ็บและรับรู้ถึงกลิ่นคาวเลือดที่คาวคลุ้งอยู่ในปาก
เขาอาศัยจังหวะที่ฉันอ้าปากด่าเขาสอดลิ้นเข้ามาภายในโพรงปาก อย่าคิดว่าฉันจะยอมเป็นฝ่ายถูกกระทำอยู่ฝ่ายเดียว เพราะทันทีที่เขาสอดลิ้นเข้ามา ฉันก็ใช้ฟันกัดลิ้นเขาทำทีอย่างแรง โดยไม่ได้กลัวว่าลิ้นเขาจะขาดเลยแม้แต่น้อย
“โอ๊ย!! ยัยหมาบ้า!!” จนเขาต้องร้องออกมาพร้อมแสดงสีหน้าเจ็บออกมา ก่อนจะมองฉันด้วยสีหน้าที่โกรธจัด แต่แล้วไงวะ! ฉันต้องเป็นฝ่ายถูกกระทำอย่างเดียวงั้นเหรอ
ฉันรู้ว่าต่อให้ฉันต่อต้านเขามากเท่าไหร่ มันก็ไม่มีทางทำให้เขาปล่อยฉันไปได้ แต่อย่างน้อยๆ มันก็ยังดีกว่าให้ฉันอยู่เฉยๆ โดยไม่ทำอะไรเลย
“นอนนิ่งๆ ให้ฉันเอา มันจะตายหรือไงวะ?!” เขาตะคอกใส่หน้าฉันเสียงดังอย่างโมโห
“เออตาย! โอ๊ย!!” ฉันตอบเขาไปก่อนจะร้องออกมาด้วยความเจ็บ เพราะเขาเพิ่มแรงบีบแก้มฉันให้แรงขึ้น พูดมาได้นะนอนนิ่งๆ ให้เขาเอา ตอนนี้แค่ใช้อากาศบริเวณเดียวกันหายใจฉันยังรู้สึกสะอิดสะเอียนจนแทบจะอ้วกอยู่แล้ว
“ถ้าจะตายก็ให้มันรู้ไป! โลกมันจะได้จารึกเอาไว้ ว่ามีคนตายเพราะโดนเอา”
“ไอ้เหี้ย!..กรี๊ดดด!!” พอเขาพูดจบ ฉันก็พ่นคำด่าใส่หน้าเขาไป ส่วนเขาก็กระชากบราเซียร์ที่ยังอยู่บนตัวฉันขึ้นไปอย่างแรงโดยไม่ได้ปลดตะขอออกก่อน เลยทำให้ฉันตัวถูกกระชากขึ้นไปด้วย
"กรี๊ดห่าอะไรนักหนาวะ รำคาญ!"
"กรี๊ดดด!! กรี๊ดๆๆ กรี๊ดดดดด!" พอเขาพูดจบฉันก็จงใจกรี๊ดออกมาแบบสุดเสียง เอาให้หูมันแตกตายไปเลย
"หยุด!!"
"กรี๊ดๆๆ กรี๊ดดดดด!!"
"ฉันบอกให้หยุดกรี๊ด!!"
"กรี๊ดๆๆๆ กรี๊ดดดดดด กรี๊ดดดด!!"
"ได้!! จะไม่หยุดใช่มั้ย!? " เมื่อเห็นว่าฉันไม่มีท่าทีว่าจะยอมหยุดกรี๊ดง่ายๆ เขาก็พูดขึ้นและเริ่มถอดเสื้อผ้าตัวเองออกไปทีละชิ้น
"จะ จะทำอะไร!?"
"กรี๊ดต่อสิ ไม่กรี๊ดแล้วเหรอ?" เขาแสยะยิ้มที่มุมปากทันทีที่เห็นท่าทางของฉัน
"หยุดถอดเดี๋ยวนี้เลยนะ" ฉันรีบพูดขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นเขากำลังจะดึงกางเกงในของตัวเองลง เขาดูเชี่ยวชาญมาก เพราะเขาสามารถถอดเสื้อผ้าตัวเองออกไปได้อย่างไม่ลำบากเลย ทั้งที่เขายังล็อกตัวฉันไม่ให้ขัดขืนหรือหนีไปไหนได้
"หึ!"
"ฉันบอกให้หยุดไง!"
"กรี๊ดต่อสิ...ฉันอยากฟัง"
"!!!"
"ฉันว่า...เอาไปฟังเสียงกรี๊ดไป มันคงจะเร้าใจไปอีกแบบนะ ลองดูไหม" เขาพูดขึ้นมาอย่างใจเย็นพร้อมกับถอดกางเกงในของตัวเองออกไป แล้วโยนมันทิ้ง
"ไอ้ชั่ว! ไอ้โรคจิต!!"
"เออ! ฉันมันชั่ว ฉันมันโรคจิต อยากลองมีผัวเป็นโรคจิตบ้างมั้ยล่ะ หึ!"
สวบ!
"อะ..กรี๊ดดดด!!" ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดอะไรต่อ เขาก็แหวกกางเกงในฉันไปกองไว้อีกข้าง ก่อนจะกระแทกความเป็นชายของเขาเข้ามาในน้องสาวของฉันอย่างแรง และซึ่งมันเจ็บมาก! เจ็บเหมือนร่างกายโดนฉีกออกเป็นชิ้นๆ
"หึ! ซิงด้วยนี่?" เขาพูดขึ้นมาอย่างพอใจกับผลงานของตัวเอง ทั้งชีวิตฉันไม่เคยยอมให้ใครมาล่วงเกินฉันขนาดนี้เลย จนกระทั้งวันนี้...
สุดท้ายฉันก็ได้แต่นอนนิ่งๆ แล้วปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมา พยายามอดทนกับความเจ็บที่ตัวเองได้รับ แต่ความเจ็บที่ฉันกำลังได้รับมันมีมากเหลือเกิน เจ็บทั้งร่างกาย เจ็บทั้งใจ!
"หยุดร้องไห้แล้วครางออกมาซะ น้ำตาของเธอมันไม่ได้ช่วยอะไรหรอก" เขาพูดมันออกมาด้วยสีหน้าเย็นหน้า ก่อนจะเริ่มขยับส่วนที่มันประสานกันอยู่เข้าออกเบาๆ ขยับไปสักพักเขาก็เลื่อนมือมาจับขอบกางเกงในของฉันก่อนจะฉีกมันออกอย่างไม่ใยดี
แควก!!
"อื้ออ ฮึก!" ฉันกัดปากตัวเองแน่นและพยายามไม่ส่งเสียงใดๆออกไป ตอนนี้ฉันยอมแล้ว ฉันสู้เขาสักอย่างไม่ได้เลยจริงๆ...
"ซี๊ดด! ถ้าเสียวก็ครางออกมา!" เขาพูดและเร่งจังหวะการกระแทกให้แรงขึ้นเรื่อยๆ
บอกตรงๆ ว่าฉันไม่ได้รับความรู้สึกเสียวที่ว่าเลย กลับกันมันมีแต่ความเจ็บที่แทรกเข้ามาตอนที่เขาขยับกระแทกกระทั้นมันเข้ามา อาจจะเป็นเพราะว่าฉันไม่ได้มีอารมณ์ร่วมไปกับเขาล่ะมั้ง
"ซี๊ดดด! เธอแม่ง"
"ฮึก!..."
"ทนได้ก็ทนไป!...ฟิตสัสๆ" เขายื่นมือมากอบกุมหน้าอกฉัน พร้อมกับบีบเคล้นมันไปอย่างรุนแรง
ส่วนฉันตอนนี้ก็ทำได้เพียงแค่นอนนิ่งๆ ยอมรับชะตากรรมไป ฉันเสียมันไปแล้ว...สิ่งที่ฉันรักและหวงแหนมาตลอดยี่สิบกว่านี้ ตอนนี้ฉันเสียมันให้กับไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนี้ไปแล้ว!
"อ๊าส์! ซี๊ดดดดด อีกนิด!" ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่ฉันปล่อยให้เขาทำปู้ยี้ปู้ยำกับร่างกายฉัน รู้ตัวอีกทีฉันก็รู้สึกว่าแรงที่เขากระแทกกระทั้นเข้ามามันเพิ่มขึ้นและรุนแรงขึ้นกว่าเดิมมาก
"อ๊ะ!...!!!" พร้อมกับฉันที่เริ่มรู้สึกแปลกๆ ขึ้นมา ถ้าเดาไม่ผิด ฉันว่ามันน่าจะเป็นความรู้สึกที่ทุกคนเรียกมันว่าความเสียว
"หึ! จะครางก็คราง!"
"ไม่!...อ๊ะ!" ฉันตอบและหันหน้าไปทางอื่น พร้อมกับกัดปากตัวเองไว้แน่นเพื่อไม่ให้มันมีเสียงน่าอายเล็ดลอดออกมา!
"ซี๊ดดด! อีกนิด!!"
เขากระแทกเข้ามาในตัวฉันต่ออีกแป๊บหนึ่ง จากนั้นเขาก็เกร็งตัวพร้อมกับกดเข้ามาเน้นๆ อีกสองสามครั้ง ก่อนจะปล่อยน้ำเชื้อของเขาเข้ามาในตัวของฉันแล้วแช่มันเอาไว้อย่างนั้น
"ซี๊ดดด~ โอ้วววว"
ฉันได้แต่นอนนิ่งแล้วเบนหน้าไปทางอื่น ไม่อยากมองหน้าคนเลวๆอย่างเขาให้เสียสายตา และเมื่อทุกอย่างสงบลง เหลือเพียงแค่เสียงลมหายใจหนักๆ ของคนที่อยู่บนร่างฉัน ดังแว่วเข้ามาในหู โดยไม่มีใครพูดอะไรออกมา
"หึ!" สักพักฉันก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ ของเขาดังออกมาราวกับกำลังสมเพชฉันอยู่ จากนั้นเขาก็ค่อยๆ ถอนตัวตนของเขาออกไปจากตัวฉัน แล้วเขาก็ลุกขึ้นไปแต่งตัว ทิ้งให้ฉันนอนเปลือยกายนิ่งๆ อยู่บนเตียงอย่างอ่อนแรง พอเขาแต่งตัวเสร็จเขาก็เดินมาที่ข้างๆ เตียง แล้วพูดขึ้นพร้อมกับโยนเงินปึกหนึ่งลงตรงหน้าฉัน
"เอาไปซื้อยาคุม...ฉันคิดว่าเธอคงไม่โง่ปล่อยให้ตัวเองท้องหรอกใช่มั้ย"