ทั้งเอกภาพและซินนี่แอบมองหน้ากันด้วยความขัดเขิน สะดุ้งที่ได้ยินเสียงเด็กๆ พวกเขานึกว่าเด็กๆ ตื่นมาเห็นการกระทำของผู้ใหญ่เสียอีก
“เดี๋ยวฉันเดินไปส่งที่ห้อง” เอกภาพบอกซินนี่หลังจากที่ปิดไฟในห้องหลานๆ เรียบร้อยแล้ว ปกติลูกโป่งกับปิงปองจะนอนห้องเดียวกัน
ปิงปองชอบแอบมานอนกับพี่ชายบ่อยๆ เด็กๆ ชอบอ่านหนังสือจินตนาการกันสองคนแล้วหลับคาหนังสือไปด้วยกันทุกครั้ง
“ฝันดีนะ” เอกภาพบอกซินนี่ที่หน้าห้อง แม้จะบอกลาแต่มือกลับถือลูกบิดประตูค้าง ไม่ยอมขยับไปไหน ซินนี่ยืนทอดสายตาหวานให้เขาไม่ยอมปิดประตูเข้าห้องเหมือนกัน ชายหนุ่มรวบรวมจิตใจตัวเอง กดจุมพิตแก้มนวลหอมกรุ่นของซินนี่โดยเร็ว
“ราตรีสวัสดิ์นะ” เขารีบถอยห่างเดินไปยังห้องตัวเอง ซินนี่แอบลูบแก้มตัวเองเบาๆ แล้วปิดประตู
“ซินนี่ หวาดเสียว”
เอกภาพพลิกคว่ำพลิกหงายตีลังกาบนอากาศ ซินนี่หัวเราะคิกคักที่ได้แกล้งคน
“ตื่นเต้นดีออกค่ะคุณอะตอม” หญิงสาวพาเอ
