“ กูคิดถึงมึงตลอด ”
“ นี่มึงคิดอะไรกับกูป่ะเนี่ย ไอ้เรน ” แม็กถามพลางหัวเราะเบา ๆ
“ เออ กูจะขอมึงแต่งงาน ” เพื่อนตอบขำ ๆ ก่อนทั้งคู่จะหัวเราะออกมาพร้อมกัน จากนั้นก็ยกเบียร์มาชนกันแล้วกระดกดื่มจนหมดกระป๋อง
ต่างฝ่ายต่างดูดบุหรี่แล้วจ้องมองไปที่แผ่นฟ้าเสียเนิ่นนาน ในที่สุดเรนก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบงันนั้น
“ มึงกับแก้มเอากันในรถกูใช่ไหม ”
คำถามนั้นเล่นเอาแม็กแทบช็อก เขาหันมาหาเพื่อนด้วยสีหน้าเหวอราวกับเห็นผี
“ เรน ! ”
“ กูเจอกางเกงในแก้มในรถ แล้วพักนี้กูสองคนไม่เคยเอากันในรถเลย ”
แม็กนึกโมโหตัวเองเหลือเกิน วันนั้นที่ถอดกางเกงในแก้มใสแล้วเหวี่ยงไปส่ง ๆ เขากะว่าจะหามันภายหลังแต่ก็ลืมเสียได้
“ ตอบกูมาตรง ๆ ” เพื่อนพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ราวกับว่ามันไม่รู้สึกรู้สาอะไร แต่แม็กคิดว่าในใจมันคงคุกรุ่น โกรธจนแทบฆ่าเขาให้ตายได้ สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจพูดความจริง อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด
“ ไม่ไ
