#สองเดือนต่อมา
"นายหัว !!!"
"เออ จะเสียงดังทำไม อายเขา เด็กนี่ชอบโวยวายจริง" พอมาถึงก็ตำหนิคนตรงหน้าไม่หยุดเลย
และก็เพราะเสียงของเธอนั่นแหละทำเอาคนในบริษัทพากันหันมอง
"ก็คนมันคิดถึง"
"อยู่นี่ตั้งใจเรียนหรือเปล่า"
"ตั้งใจสิคะ คอยดูนะจะเอาเกียรตินิยมอันดับหนึ่งมาให้ดูเลย"
"ให้มันได้อย่างที่พูดเถอะ"
"คราวนี้นายหัวมากี่วัน ?"
"ทำไม จะหลอกไถตังค์ฉันอีกหรือไง"
"เปล่า..." ลากเสียงยาว "อย่าใส่ร้ายสิ ก็อยากให้อยู่นาน ๆ อยากมีเพื่อนคุย"
"ฉันรำคาญเธอขนาดนี้ ยังจะมาพูดด้วยอีก"
"แน่ใจเหร๊อว่ารำคาญ"
"เกิดมาเหมือนไม่เคยพูด"
"แล้วใครออกจากท้องแม่มาพูดได้เลยบ้างล่ะคะ ?"
"....." เถียง ! ทุกคำ ทุกประโยค เถียงกลับทันควัน ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับเขาเลยสักคนเดียว มันเดือดจนลมออกหูปุด ๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ยั้งใจเข้าไว้คาวี !
"หรือว่านายหัว..." คนตัวเล็กขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ ๆ พร้อมกั
