หลายวันต่อมา ที่บ้านของนายหัวคาวี น้ำตาลอยู่ที่นี่โดยรับหน้าที่คอยจัดการดูแลเรื่องบัญชีให้กับเขาและทำงานของตัวเองไปด้วย จัดการเคลียร์อะไรที่ยังยุ่งเหยิงค้างคาอยู่ เพราะตอนที่เธอกลับไปทำงานต่อเขาเองจะได้จัดการต่อได้เลย
"นายหัว ตื่นแต่เช้าเลยไม่เห็นปลุกหนู"
"ปกติก็เห็นตื่นเอง จำเป็นต้องปลุกด้วยหรอ"
"แล้วป้าพรไปไหน ทำไมบ้านเงียบจังคะ"
"กลับบ้าน"
"ห๊ะ ?" ที่งงเพราะเข้าใจว่าบ้านของป้าพรก็อยู่ที่นี่ไง
"กลับไปจัดการเรื่องงานศพญาติ 2-3 วันก็คงกลับ"
"โหย อยู่กันสองคน เหงาแย่เลยนะคะ"
"วันนี้ต้องอยู่บ้านคนเดียวนะ"
"อื้ม ป้าพรไม่อยู่ ก็คงต้องเป็นแบบนั้น"
"อยู่ได้หรือเปล่า"
"ได้สิคะ มันจะมีอะไรล่ะ"
"ถ้ากลัวก็ตามไปก็ได้ แต่ให้อยู่บนรถ ห้ามลงเดินเพ่นพ่าน เดี๋ยวได้โดนบองหลางาบไปกิน"
"บองหลา ?"
"งูน่ะ ที่นี่เขาเรียกบองหลา งูจงอางตัวใหญ่"
"จริงดิ อยากเห็น"
"....." นายหัวคาวีไ
