"เยือนจำปาค่ายุงพฤกษ์ขา ยุงพฤกษ์ทำอะไรอยู่เหยอค่ะ ยอกยักคิกถึง"
"ลุงพฤกษ์เพิ่งเลิกงานครับ กำลังจะอาบน้ำก็เลยโทร.หาดอกรักก่อนเพราะทนคิดถึงดอกรักไม่ไหว"
"ยุงพฤกษ์คิกถึงยอกยักเหยอ"
"ลุงพฤกษ์คิดถึงดอกรักมากครับ"
“คิดถึงแม่ยอกบัวไหม”
“คิดถึงครับ”
“คิดถึงพ่อปดไหม”
“เออ...” จะตอบว่าไม่คิดถึงก็ไม่ได้ เพราะหลานมองมาตาใสแป๋ว “คิดถึงก็ได้ครับ”
พุดน้ำบุษย์ที่นั่งอยู่อีกฝั่งส่ายหน้าเบาๆ ไม่ต้องเห็นหน้าก็คาดเดาได้ทันทีว่าพี่ชายลำบากใจที่จะตอบมากแค่ไหน คนแทบไม่มองหน้ากันมาสามปีอยู่ๆจะให้บอกคิดถึงกัน มันก็แปลก
หนูน้อยดอกรักยิ้มกว้างดีใจเมื่อลุงบอกว่าคิดถึงพ่อกับแม่ "ยอกยักก็คิกถึงยุงพฤกษ์มากค่า อยากให้ยุงพฤกษ์มาหายอกยักที่สุดเยย"
"งั้นวันมะรืนนี้ลุงพฤกษ์กลับบ้านไปหาดอกรักดีมั้ย?"
"ดีค่า ยุงไอมาย้วยไหมค่ะ ยอกยักคิกถึงยุงไอ"
ราชพฤกษ์ตาโต ดวงตาคมสายแววเจ้าเล่ห์ "ดอกรักคิดถึงลุงไอเหรอครับ อยากให้ล
