"ยุงพฤกษ์... ยุงไอ!"
เด็กหญิงพุดพิชญาที่บอกมารดาว่ามารอรับลุงพฤกษ์แต่เมื่อเห็นหม่อมหลวงไอศูรย์ก้าวลงจากรถก็ยิ้มกว้างแก้วปริออกมาอย่างดีใจ รีบวิ่งขาเบียดเข้าไปหาด้วยความคิดถึง ทิ้งลุงพฤกษ์ให้อ้าแขนรอเก้อ
พุดน้ำบุษย์มองเห็นราชนิกุลหนุ่มก่อนที่ลูกสาวจะเห็นทว่าก็ไม่ได้แปลกใจเหมือนว่ามันเป็นเรื่องปกติไปแล้ว เธอไม่รู้ว่าพี่ชายไปเผยไต๋แพร่งพรายความลับเรื่องเธอท้องได้ยังไง แต่ทว่าหลังจากที่เธอย้ายมาอยู่เชียงใหม่ได้เกือบปีหม่อมหลวงไอศูรย์ก็ตามราชพฤกษ์พี่ชายของเธอมาที่ไร่แห่งนี้ หญิงสาวมารู้ภายหลังว่าราชนิกุลหนุ่มเริ่มระแคะระคายว่าเธอไม่ได้ไปเรียนต่อที่อังกฤษจริงๆตามที่เป็นข่าวจากพฤติกรรมของราชพฤกษ์เองที่ชอบทำอะไรมีลับลมคมในและชอบหนีมาเชียงใหม่คนเดียวโดยไม่บอกกล่าวและไม่ยอมให้ตนตามมาด้วย พอตนจะขอมาเที่ยวด้วยก็ปฏิเสธฉับพลันท่าทางมีพิรุธชัดเจนทั้งที่ก่อนหน้านั้นไปไหนไปด้วยกันตลอดตามประสาชายโสด สุดท้
