โดมินิกเดินพรวดพราดเข้ามาที่ระเบียงตรงซุ้มดอกไม้ด้วยความหงุดหงิด และก็พูดขึ้นก่อนจะทันได้มอง
“นวลลออ ทำไมไม่ออกไปรับฉันที่หน้าบ้าน!”
นวลลออเงยหน้าขึ้นจากฝ่าเท้าของพี่สาว ในขณะที่ทิพย์เกสรได้ยินก็ตาร้อนฉ่า
โดมินิกมองเห็นทิพย์เกสรก็ประหลาดใจ
“ทิพย์มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับเนี่ย”
“แหม นึกว่าจะมองไม่เห็นทิพย์ซะแล้ว” ทิพย์เกสรแกล้งเย้า ก่อนจะบอกกับนวลลออ
“แกไม่ต้องทำเล็บให้ฉันแล้ว จะไปไหนก็ไป ไปสิ”
เมื่อพี่สาวทำตาดุๆ ใส่ หล่อนก็จำต้องรีบเดินค้อมหลังหอบหิ้วกะละมังพลาสติกที่ใส่น้ำล้างเท้าของพี่สาวออกไปข้างนอกทันที
โดมินิกมองตามไป จนถูกทิพย์เกสรประชดขึ้น
“เดี๋ยวนี้สนใจน้องสาวของทิพย์ตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะ”
ชายหนุ่มละสายตาจากนวลลออมาจ้องหน้าทิพย์เกสร ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
“คนใช้ที่นี่มีตั้งมากมาย ทำไมทิพย์จะต้องให้นวลลออมาทำเล็บเท้าให้ด้วย”
ทิพย์เกสรไม่พอใจ
“ทำไมล่ะ หรือว่
