ลัลดามองเลยไปยังนวลลออ เมื่อเห็นหญิงสาวพยักหน้าให้ หล่อนก็จำต้องรับคำสั่งของทิพย์เกสรอย่างไม่มีทางเลือก
“ค่ะ” สาวใช้ลัลดาเดินออกไปแล้ว ทิพย์เกสรก็เดินเข้ามาหยุดที่เตียงนอนที่น้องสาวนอนพักอยู่
“พี่ทิพย์จะทำอะไร” นวลลออมองอย่างไม่ไว้ใจ แต่ทิพย์เกสรดึงมือของหล่อนมากุมเอาไว้
“นวล...พี่ท้อง...”
“ท้อง?!”
“ใช่ เพราะพี่รู้ตัวว่าท้องไง พี่ถึงต้องกลับมา คุณมิกคือพ่อของลูกพี่นะ พ่อของหลานของนวลไง...”
เตียงนอนที่รองรับร่างของหล่อนอยู่แยกออกไปเป็นรูกว้างและดูดกลืนร่างของหล่อนให้จมหายไปในความเจ็บปวดแสนสาหัส กลีบปากอิ่มเผยอกว้าง ดวงตากลมโตฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำตา
“แกคงไม่คิดจะแย่งพ่อของหลานของตัวเอง และแย่งผัวของพี่สาวของตัวเองใช่ไหมนวล...”
นวลลออยังนิ่งอึ้งพูดไม่ออก มือเล็กขาวซีดยกขึ้นลูบหน้าท้องของตัวเองโดยอัตโนมัติ
‘ผลจากการตรวจเลือดของคุณ บอกว่าคุณกำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ ครับคุณนวลลออ’
นี่คือคำพูดจา
